Αντιγόνη.Εξετάσεις.ΚΑΤΑΡΑΑΑΑ

Δεν είμαι καλά.Δεν ξέρω τι θέλω.Όλοι τσακώνονται και δεν μπορώ αλλο.Ούτε άλλες εξετάσεις μπορώ.Όλα πάνε στραβά.Το χειρότερο?έπεσα για ύπνο με το mp3 στο repeat και απο το πρωι μου εχει κολλήσει το i can't get no satisfaction.Εγώ ωστόσο θα μπορούσα να get satisfaction αν μου ξεκολλούσε.
Διαβάζω ξανά το Μάργκο της Σώτης Τριανταφύλλου.Είναι σίγουρα ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία.
Σταμάτησε να βρέχει.:(
Ο κατεστραμμένος γείτονας μου συνεχίζει να ακούει το stan σε repeat για πέμπτη συνεχή μέρα.
Την έβδομη θα ακούσει τον ήχο του cD πάνω στο κεφάλι του σε repeat.
Έχω εκνευρισμό.Δεν θέλω άλλη Αντιγόνη.Γιατί έπρεπε να τον θάψει τον Πολυνείκη η καταραμμένη??ΓΙΑΤΙ????
Ακούω Κ.Βήτα κλασικα.."κόκκινο φιλί σε μια κυριακή θελω να ζήσω".Πραγματικά.Καταραμμένη εξεταστικη μια κυριακη στις δώδεκα θέλω να ξυπνήσω.

Η κολλητή μου έχει υποστεί παράκρουση.Είναι πλέον βέβαιο.
Εγώ πάλι δεν θέλω κανέναν.
καλή σας μέρα!
(τουλάχιστον να είναι καλύτερη απο τη δική μου)



(αυτό μου το έστειλε η κολλητή μου.ναι.μόνο έτσι μπορεί αν σε κάνει κάποιος να γελάσεις μετα απο πέωτε συνεχόμενες ώρες Αντογόνη.)

Καληνύχτα σας

Ακούω το don't fear the reaper.
Είμαι λίγο..κάπως.Δεν μπορώ να το ορίσω ακριβώς.
Νίωθω γεμάτη από όλα αυτα που με πληγώνουν.
Τα διώχνω και αυτά ξανα έρχονται.
Οτιδήποτε και αν κάνω δεν μπορώ να τους ξεφύγω.
Και κάθε ταινία η βιβλίο,κάθε αντικείμενο μου τα θυμίζει.

Οι σκέψεις με διαπερνούν με την ταχύτητα του κάθε ανοιγο-κλεισίματος των βλεφάρων.
Βάζω μουσική για να κρυφτώ μέσα της και να ξεφύγω
Επιπλέω στη μελωδία
Γαλήνη και μετα...κάτι το ανεξέλεγχτο
Ένα παλμός συναρπαστικός ελέγχει και καθορίζει τον ρυθμό της αναπνοής μου
Η ένταση παίρνει μορφή σπίθας και ανάβει φωτίες στις γωνιές του μυαλού μου
Είμαι δέσμια τώρα αυτού του εκπληκτικού παλμού
Αισθάνομαι μέσα του ασφάλεια.
Η φωνή μου ξεδιπλώνεται και καλύπτει το κενό δωμάτιο
Τα χέρια μου θα ήθελαν να αγγίξουν όλα αυτά που το μυαλό μου μπορεί
Και τώρα πάλι εσένα σκέφτομαι
Πίασε το χέρι μου και θα σε τραβήξω σε μία δίνη αποχρώσεων του μαύρου,
φωνών,αναστεναγμών και αστεριών
σε μια ερωτικη σκηνή εναλλακτικού κινηματογράφου και μια ιδεολογία τρομαχτική
Και να μην ερθεις όμως, τώρα είμαι καλά.
Ένα πλοίο που σκίζει τα νερά με την ταχύτητα του ήχου
Το παιδί ποου τρέχει στο λιβάδι.
Ο χάρτινος πύργος που δεν θα πέσει.
Μονάχα τώρα.
Άλλα τέσσερα λεπτά στο παράδεισο
μέχρι να τελειώσει και το τελευταίο τραγούδι
Η κουρτίνα πέφτει,
Το κοινό χειροκροτά,
Η αίθουσα αδειάζει
Και ο καθρέφτης δείχνει φιλικότερος από ποτέ.

Δέν ξέρω τι γράφω πάλι.Έξαρση.
"valentine is done
here but now they're gone
Romeo and Juliet
are together in eternity...Romeo and Juliet
40,000 men and women everyday...Like Romeo and Juliet
40,000 men and women everyday...Redefine hapiness....
...
love of two is one
here but now they're gone
came the last night of sadness"blue oyster cult πάλι.

Καληνύχτα σας

sinful love

i'm searching by symbols, looking for a pistol
to laser you out, it looks like a keyhole
i'll just stick my key back, seamless and hole
NO MORE IDOLS, got my own self-control

dare-devil, she-devil, printer's-devil, evil
i love you like sin but i won't be you pigeon

blue oyster cult-sinful love...
κάπως έτσι..σ αγαπάω σαν αμαρτία αλλά δεν θα γίνω θύμα σου.
Got my own self-control.
έτσι θέλω να νομίζω.
ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια και αφιερωμένο στην κατερίνα γιατί ξέρει ακριβώς πως είναι.

Η δισυπόστατη φύση του "τουρσιού"

πήγαμε σε μια ταβέρνα με παρέα χθες το βράδυ.Είχαμε και μια κάποια κατάθλιψη καθώς οι άχρηστοι(θα αναφερθώ κάποια άλλη στιγή) δεν μας είχαν ακολουθήσει στην έξοδο, οπότε είπαμε να το ρίξουμε στην πλάκα.
Γίναμε ρεζίλι κλασικά (βεβαίως βεβαίως) αλλά δεν πειράζει.
Οι φωτογραφίες αποτελούν μία σπουδή στην δισυπόστατη φύση του "τουρσιού".(τι;μην μου πείτε πως δεν το καταλάβατε!)
Δυστυχώς στην φωτογραφία δεν φαίνονται τα δυο ακόμη μέλη της παρέας (morbid queen και θάνος).
Ευχαριστώ παιδάκια με βγάζετε από την κατάθλιψη.

Ηταν μια ΤΟΥΡΣΙ PRODUCTIONS ανασκόπηση της χθεσινής βραδιάς.
Μην μου δίνεται σημασία.
Καλή σας μέρα.

Και άλλο κράξιμο

Σήμερα βράδυ έτυχε να περάσω από Σύνταγμα. Προφανώς, το μπουρέκι το οποίο αναφέρεται στο προηγούμενο blog entry (και κάθε άλλου είδους μπουρέκι από αυτά που μας καταδυναστεύουν) δεν θα μπορούσε να σταθεί απο μόνο του. Δηλαδή κάπως την υποψιαζόμουν την γενικότερη κατάντια πως θα πρέπει δηλαδή να υπάρχουν και οι ανάλογοι υποστηρικτές αλλα σήμερα δυστυχώς επαληθεύτηκα.

Ορδές αθλίων ατόμων με απαθλιωμένες φράντζες άλα EMO και τρισάθλια συμπεριφορά (πόσες φορές χωράει το αθλιος και τα συνθετικά του σε μια πρόταση?) να μιλάνε για ανούσια ζητηματα>>"οχι ρε μλκ να το βάψεις το μαλλί θα σου πηγαίνει""ναι ρε?λες να ρίξω καμία απο κηφ μερια?"αν ειναι ποτε δλδ...:D

ΒΡΕ ΚΩΣΤΑΚΗ (ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΚΩΣΤΑΚΗ) ΜΑΠΑ ΤΕΛΙΚΑ Η ΚΙΝΗΣΗ ΠΡΟΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ.ΤΕΛΙΚΩΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΨΗΦΟΦΟΡΩΝ.BRAINWASHED Κ έτσι.
Κράξιμο.
απλες σκέψεις.
prove me wrong:P

Το μπουρέκι στην Αυστραλία

Έχω βάλει καφέ παω στο σαλόνι και ανοίγω την τηλεόραση. Ξαφνικά πέφτω στην ΕΤ1 κ βλέπω τίτλο:απευθείας μετάδοση. Στην οθόνη να φιγουράρει ο χοντρός "η τιμή του έθνους!"να χαμογελάει με το κλασικό μπουρεκαtion υφάκι και αποκάτω η λαοθάλασσα με τις ελληνικές σημαίες.
Λέω δεν παίζει ξανακοιτάω τον τίτλο ο οποίος αποδείχθηκε πως αναφερόταν στο δικαίωμα των Ελλήνων της Αυστραλίας να ψηφίζουν.Συγχαρητήρια πάντως στην Κυβερνηση μας!Τουλάχιστον πήρε μπρος!Είδε πως ενω σιγα σιγα αποδημούν εισ κυριον οι κυρίες που την ψηφίζουν πρέπει να βρει νέους ψηφοφόρους.Μετά το άρθρο 16 και τα ομόλογα εννοείται πως δεν θα τους έβρισκε εδω.Οποτε τι;η απάντηση προφανής>ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ!
παραδεχτείτε το!αυτη τη φορά το iq τους σαν να ανέβηκε λιγάκι-λιγακι!μην υπερβάλουμε!
Εστειλαν λοιπον το εθνικό σύμβολο το οποίο να λέει με στόμφο (σε λόγο που φυσικά έγραψε άλλος)"σήμερα χτυπάει εδω η καρδιά τησ Ελλάδας"εμ φυσικά φιλε μου.Σε συμφέρει να χτυπάει εκει η καρδιά τησ Ελλάδας που φροντίζει άλλος για την οικονομία και την εκπαίδευση και κανείς δεν σε κατηγορεί για τις χαμηλές συνταξεις και την γενικότερη κατάντια.
Εκεί είσαι αυτός που τουσ σκέφτεται.Ασε που τους αρέσει και η εμφάνιση σου"πάντα την ετρωγε και την τελευταία του μπουκίτσα το αγοράκι μου".Ιδιως το στομαχοειδες του νεοελληνα!
Ενα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ λοιπόν στον κύριο Μπουρέκη που το έθεσε σε λειτουργια!(τι περιμένατε να το κάνει γιa το καλό τhσ χωρας;Μην ζητάμε και πολλά!)


CIAO.

malegria..

Γυρίζει τη σελίδα αργα, βαριεστημένα. Η ζέστη σε συνδιασμό με τη βροχή την κάνουν να αισθάνεται εγκλωβισμένη σε ενα σώμα με ατέλειες. Βαριέται τα ελαττώματά του, τον τρόπο με τον οποίο την απογοητεύει πάντα. Κοροιδεύει τον εαυτό της πως διαβάζει αυτο το δοσμένο στους μετεωρισμούς βιβλίο που κάποιος της δάνεισε. Τα μάτια της τρέχουν στο γεμάτο κάδρα δωμάτιο. Μία εικόνα καποιας παρέας σε κάποιο χρόνο μακρινό και ξένο ξαπλωμένη διπλα πανς στο τραπεζάκι. Παρέα δοσμένη στα πισώπλατα μαχαιρώματα και στα ψέμματα. Στις κενές συζητήσεις και τον σνομπισμό. Κάποια εφυγαν, άλλοι έμειναν. Εκείνη ήταν απλώς ο παρατηρητής. Και όμως τώρα που οι τέσσερις τοιχοι δεν την χωράνε την νοσταλγεί αυτή την συντροφιά. Δεν της λείπουν οι καταστάσεις, μονάχα η απλότητα των πραγμάτων. Και τώρα μόνο σκέψης προδοσίας και δάκρυα; Δεν της ταιριάζουν και δεν τα θέλει.

Σηκώνεται και περπατά ως την πόρτα.Δεν θα κάτσει σπίτι γιατι όλα θυμίζουν.Μια φιλη,ενα αγόρι που έφυγε. Όλα θυμίζουν και θα συνεχίζουν να θυμίζουν μέχρι να σβήσει το άρωμα.Να φύγει η γεύση.Να χαθεί η εικόνα. Βγαίνει στον κήπο και την χτυπάνε οι πρώτες σταγόνες βροχής.Άραγε η βροχή ξεπλένει αυτή την αίσθηση;την αίσθηση της μοναξιας και της επιθυμίας;

Παίρνει στο κινητό την κολλητή της. Αυτή θα έρθει να την βρει στο λιμανάκι.Θα ακυρώσει τα σχέδια της περι κοσμοπλανήτικων εξόδων και θα έρθει αμέσως γιατι ξέρει. Θα έρθει τώρα γιατι γνωρίσει τι κάνει η μοναξιά σε αυτους που βαθυά μέσα τους ίσως και να την ποθούνε. Θα ξανααρχισουν να μιλανε όπως πριν, θα μιλήσουν για έρωτα και για πόνο όπως πριν. Θα τραγουδήσουν και θα κλάψουνε μαζί αποβάλλοντας κάθε απομεινάρι της προδοσίας δήθεν φίλων απο το μυαλό και τισ αναμνήσεις τους. Μα το μέλλον απέχει πολυ. Περίπου όσο και η επόμενη ακριβώς στιγμή.

Αυτο ειναι αποσπασματακι...σας αρέσει;

τιποτα ιδιαιτερο..

φωτογραφία ενος καλού φίλου..

Αυτή την φωτογραφία την πήρε ένα άτομο που αγαπάω από πάντα και για πάντα επειδή οι σκέψεις του πάνω σε πολλά ζητήματα κάνουν τον κόσμο μου όμορφο. Η φωτογραφία αυτη τραβήχτηκε στο Πήλιο..
Μου θυμίζει εκείνο το .."some people are meant to be alone while others, force themselves into feeling lonely while in company of millions"
'Ολα ορίζονται από το πως εμείς οι ίδιοι βλέπουμε και αντιμετωπίζουμε τον εαυτό μας..

Γράφω για τα όνειρα..

Ένα ποίημα. Το ποίημα του Edgar Allan Poe "dream withing a dream".Is all that we see or seem,but a dream within a dream?

Διοτι αν όλα γεννιούνται απο τις επιθυμίες και χάνονται στο παρελθόν σαν μια ανάμνηση τοτε ολα δεν είναι απλώς ένα όνειρο μέσα σε όνειρο?

Και ως όνειρο μένουμε στη μνήμη όσων αγαπήσαμε.
Σαν όνειρα από εκείνα που χάνονται το πρωί, ανθρωποι που αγαπήσαμε με ολη μας τη ψυχή περνούν και χάνονται αφήνοντας ενα μικρό απομεινάρι: μια μυρωδιά,ένα βιβλίο ένα εισητήριο κινηματογράφου.
Το φιλί που κάποτε έπαιρνε τεράστιες διαστάσεις μέσα μου, τώρα είναι η ανάμνηση απλώς.
Όχι.
Δεν είναι καν ανάμνηση..είναι η εικόνα των ανοιχτών ματιών σου, του κάδρου που κρεμόταν πίσω σου στο καφέ.

Σαν όνειρο φεύγει πάλι και ένας πρόγονος που αγαπούσα. Σαν όνειρο η κηδεία.
Σαν όνειρο οι παρτίδες σκάκι μαζί του, το κορυφαίο του χιούμορ. Και όλα φεύγουν.

Και ζω τη στιγμή. Αισθάνομαι την ύλη κατω ή ανάμεσα στα δάχτυλα μου. Θέλω μετά απο σήμερα να θυμάμαι ακριβώς την ζεστη αίσθηση του φλιτζανιου στα χέρια μου την ώρα που μιλούσες. Δεν με ενθουσίαζε η ζέστη του καφέ που διαπερνούσε τα τοιχώματα και εφτανε στα δαχτυλά μου. Θα ήθελα απλώς να κρατήσω την αίσθηση για να μου θυμίζει τη στιγμή εκείνη μαζι σου.

Δεν θέλω να γίνουν οι αναμνήσεις μου όνειρα που χάνονται σε μία ομίχλη υποκειμενισμού.
Τις γράφω.
Ίσως έτσι να απαγορεύσω στον εαυτό μου να τις περάσει κάποτε στην ανυπαρξία.
Απλώς επειδη πονάνε.
όπως ακριβώς ένα κακό όνειρο.

δεν ξερω

vindicated...ALMOST

hope dangles on a string
like slow spinning redemption
winding in and winding out
the shine of which has caught my eye

and roped me in
so mesmerizing,so hypnotizing
i am captivated,i am

vindicated
i am selfish
i am wrong
i am right
i swear i'm right
i swear i knew it all along

and i am flawed
but i am cleaning up so well
i am seeing in me now the things you swore you saw yourself

so clear
like the diamond in your ring
cut to mirror your intentions
oversized and overwhelmed
the shine of which has caught my eye
and rendered me so isolated, so motivated
i am certain now that i am

auto to tragudaki einai ligo poly o tropos pou aisthanomaste oloi gia ton eauto mas:egwistes,lanathasmenoi,swstoi,DIKAIVMENOI..pws sas fainetai?

Αγαπητέ φίλε..

Το προηγούμενο καλοκαίρι είχα δει ένα περίεργο όνειρο...είχα δει έναν καλό μου φίλο (ο οποίος είναι και φίλος του πρώην μου), μαζί μου. Τον είδα να με φιλάει και ξύπνησα απο τύψεις. Αφένος τα είχα με τον κολλητό του τον οποίο και υπεραγαπούσα αφ'ετέρου λένε πως δεν πρέπει να υπάρχει ερωτικό στοιχείο στις φιλικές σχέσεις ανάμεσα στα δυο φύλα. Χαλάει τη σχέση.

Δεν ξέρω..δεν ήταν κάν η πρώτη φορά που σκεφτόμουν το άτομο αυτό και τώρα σχεδον έντεκα μήνες μετά, που τα έχω πλέον χαλάσει με εκείνο το παιδί αποφάσισα να του το πω. Κολλούσα μονο στο "πρέπει". Μα πως είναι δυνατόν να επιτρέπουμε εμείς οι ιδιοι στο ερωτικό στοιχείο να μπει στη σχέση και μετά να το κρύβουμε ή να το διώχνουμε επειδη ¨ετσι είναι το σωστο".

Το τι ειναι σωστό στην πραγματικότητα είναι καθαρά υποκειμενικό. Είναι σωστό να σκέφτεσαι τον αλλο ερωτικά με την κάθε του κίνηση και να το καλύπτεις με σχόλια τύπου "και έχω εκείνη τη κοπέλα που θέλω να σου γνωρίσω"? Πληγώνεις τον εαυτό σου.

Εγώ του το είπα και αποδείχθηκε οτι το σκεφτόταν. Κανονίσαμε να βγούμε να κάνουμε κάτι. Συνέβη κάτι όμως που εγω δεν είχα υπολογίσει. Τον ερωτεύτηκα. Το πιο περίεργο δε της υπόθεσης ειναι πως απο εκείνη τη σχέση με τον φίλο του, η οποία ειχε διαρκέσει ενα 10μηνο, μου είχε μείνει ένα "κόλλημα" το οποίο δεν μπορούσα να ξεπεράσω με τίποτα. Είχα βγεί μεσα σε ενα τετράμηνο με πιο πολλά άτομα από όσα εχω βγεί σε μία χρονιά. Και ξαφνικα να βγαίνω μέσω αυτού που αισθάνομαι για τον φίλο μου αυτόν από ενα συναισθηματικό αδιέξοδο και μια κατάθλιψη μηνών.

Ίσως και να είναι λάθος μα τώρα δεν μπορώ να αλλάξω τον τρόπο που αισθάνομαι. Είναι αυτο το κατι το οικείο στον τροπο που φιλάει. Είναι που ξέρω πως σκέφτεται, τι αγαπάει. Τον αισθάνομαι περισσότερο κοντά μου από κάθε σχέση που αρχίζει απο το μηδέν και μέχρι αν μάθεις τον άλλο έχεις ήδη χωρίσει.

Δεν έχω ιδέα γιατί τα γράφω αυτά. Ίσως για να δικαιολογηθώ γι αυτά που νιώθω για εναν φίλο μου. Ορίστε που καταντήσαμε. Να προγραμματίζουμε το πως θα αισθανθούμε για ένα ατομο με βάση τις κοινωνικές προσταγές.
Απλώς απογοήτευση.
Και έρωτας. "i can't do the walk.i can't do the talk.i cab't be your friend, unless i pretend"wraio tragudaki auto..

darkness Rainer Maria Rilke

ena poihmataki tu Rilke p agapw poly..
s kanei na fadazesai to skotadi ws kati oxi kako h tromaktiko(opws parusiazetai synhthws)alla ws mia tryferh agalia p periklyei ta pada..

s kanei an aisthanesai asfaleia..

το μεγαλο ψαρι κανει τι???

me aformh ena prosfato peristatiko apofasisa na grapsw ena blog entry p dn exei toso skopo an epikrinei oso na prostateysei merika atoma.

lene pos to megalo psari trwei to mikro.
otan omas milame gia pragmatika megalo psari,tote to mikro dn exei apolytws kamia elpida.

dn th to elega "to dikaio tu isxyroteru"oso to "complex tu isxyroteru"giati mono etci borw na ekshghsw giati ena megalo psari khnygaei me mania ta mikra kai anyperaspista.

yphrxe lpn se mia parea ena megalo psari (kyriolektika megalo)to opoio apo to dhmotiko peripu periorizotan sto na sxoliazei ta mikra psarakia.kathws ta xronia pernusan omws..to megalo psari,arxise na parusiazei mia tash mallon epithetikh pros ta psarakia.ypothetw pws to na ta sxoliazei dn arkuse.eidika de otan ta psarakia auta htan filoi ths to ekane me megalyterh eyxaristhsh.

dn thelw na anaferthw se proswpa gt o kathenas s kapoia fash ths zwhs tu eixe erthei adimetwpos me ena megalo psari.

dn xerw gt to grafw auto.isws apo elpida pos th to dei kai th katalavei merika pragmata.oxi oti noiazetai.isws epeidh thelw na prostateysw ola ekeina ta atoma p synexizun na ebisteyodai anthrwpus pu ta vlaptun.

dn xerw.
aplws to bullying se kathe morfh tu
genna mono ton pono kai thn anasfaleia
kai to dikaio tu mikru psariu
kaiei mesa mu
kai mesa s olus mas
PADA TH YPARXIE TO MEGALYTERO PSARI.don't free willy!!(:P)

hrthe to telooos!!:P

to pio periergo me tis anthrwpines sxeseis einai o tropos p prepei pada anagastika na teleiwnun.Mathaineis na agapas ton allo me ola tu tis idiaiterothtes tis epiloges tis adidraseis kai ksafnika,h sxesh teleiwnei kai aplws prepei n kaneis delete.
ti einai autos o kanonas pos prepei me to telos kathe sxeshs na mn exeis kamia epafh me ton allo?gt na thewrume logiko thn mia mera na milame dyo wres sto thlwfwno me kapoion kai thn epomenh evdomada na mn ton xairetame kan sto dromo.
dn tha htan pio logiko na kratame ton allo sth zwh mas?Ex allu dn agaphsame mono to erwtiko stoixeio ths sxeshs ma kai to idio t atomo.
dn pisteyw pws yparxei kapoio shmeio sto xrono meta apo to opoio enas allos anthrwpos dn exei tipota pia na mas prosferei.
dn th htan na mn yparxei telos sxesewn alla metallaxh tus s kati leiturgikotero kai na adapokrinetai stn kainurio tropo skepshs twn atomwn?

failing suicide-cat sting

lying on top of the ceiling
staring at me wide eyed
how did my mind leave that body?
no.it wasn't suicide

flying across this very roof
go all thoughts i stole from you
floating in my own small world
learn to sing and you play in return

your face was radiant in the night
made storms start rising from my eyes
this feeling that eats up my insides
is it going to outlive me?
(is it going to outlive me?)

lying here i get this feeling
a new sense that's so divine
i died then how come i'm still breathing?
call it: failing suicide

crying over my past glory
here all my thoughts wait for you
are you even feeling sorry
for what you could but didn't do?

dn xerw..ypothetw pws merikoi me katalavainun.einai h aisthsh pos xaneis ena meros tu eautu s me kathe anthrwpinh sxesh p dialyetai.kati san suicide:tha boruses na parameineis o idios alla svhneis ola su ta stoixiea ekeina pu s thymizun ti exases h pu nomizeis oti efeygan.usiastika u r failing suicide epeidh ola auta ta stoixeia gyrizun sto mellon s mia morfh p ponaei perissotero.