Για να αφήσω

Λουλούδι αποξηραμένο
στις σελίδες τις πολυγυρισμένες
του αγαπημένου βιβλίου
να ταν η μορφή εκείνη μέσα μου.
Θα το έκαιγα,
και στάχτη θα γινόταν.
Μα τόσο πολύ την αισθάνομαι
σε κάθε μου κίνηση
που το λουλούδι γεννιέται κάθε στιγμή
και απ' την αρχή.
Προσπαθώ το άγαλμα να λυώσω,
(Αυτο που με κοιτάζει,
πίσω απο τις ημιδιάφανες κουρτίνες,
τα μεσημέρια που χάνεσαι.)
την μορφή σου για να δημιουργήσω από την αρχή
και να την σπάσω.
Να φύγει.
Να φύγεις.
Όχι να αφήσω...