Η σκιά του ήχου κυλά και με πνίγει
Στο πορτατιφ μου πίσω κρύβεται
σαν ιστορία μπροστά μου ανοίγει
και στην καρδιά μου ανοίγεται
Και αν ίσως στον τοίχο τώρα παίζει
οχι η σκιά μα κάποια σκέψη
είναι η μοναξιά τόσο μεγάλη
μα μέσα μου χωράει κι άλλη..
Η σελίδα γλυστράει,πάει να ξεφύγει
να μην μου πει στο τέλος τι γίνεται
ευτυχία πλαστή μέσα κρύβει
και στο μυαλό μου κρύβεται
Και αν ίσως το βιβλίο τώρα κλείνει
γουλιά,γουλιά την αυγή μου πίνει
είναι η ευτυχία μου μεγάλη?
εμπρός,δικιά σας.παρτε κι αλλη...
Και αν ίσως η σκέψη μου μέσα σου ζεί
Το αίμα μου κυλάει να τελειώσει
Και αν ήταν η αγκαλιά μου μια φυγή
Το φιλί σου αδιέξοδο έχω νιώσει
(είχα νιώσει.
να χαθώ)
Και αν με φιλιά σου με βρεί το πρωι
Το χέρι σου ζεστό μα με παγώνει
Είναι η καρδία μου μια ρωγμή
Που μέσα της ο πόνος λύωνει
(και αν ίσως..
θα χαθώ)
Να κρυφτώ
Και αν ίσως.. πάλι να σε βρω
Σε αποθώ
Για κάποια σκέψη και ενα όνειρο πικρό
Και αν με χάσεις
θα με σε στρώμα αδειανό
Και αν ίσως φύγω
Στη μοναξιά μου θα κρυφτω
(και θα χαθω)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment