Αποσπασμάτικα

Συνάντηση λιτή με το απόλυτο,
γυμνό μυστήριο.
Μορφή γλυτωμένη απ΄την ανάγκη.
Μουσική του ενός ήχου υψώνεσαι
θεία ικανότητα δοσμένη ανθρώπινα.

Δε σε παίδεψε η αγάπη
που είναι αμφιβολία,
καυμός και υποταγή οδυνηρή
κι ας έχεις στο βλέμμα
τη θαυμάσια ανθρώπινη μελαγχολία,

έργο του ανθρώπου, εσύ,
εκείνου που αγάπησε τη ζωή του
σε δόξα αγέρωχη και σεμνή.

(Ζωή Καρέλλη-Έφηβος των αντικυθήρων.απόσπασμα)
________________________________________________________________
Σκέψεις,αποσπασματικά.

Έμαθα τις λέξεις μου να ενώνω
για να εκφράσω τα βαθύτερα μου παράπονα.
Την μοναξιά,τους φόβους.
Διάβασα αποσπασματικά για την ελευθερία ,
τον έρωτα
και μικρές λεπτομέρεις τις ανθρώπινης υπόστασης.
Και καθώς κάθομαι εδώ,αρνούμενη
πέρα από όσα ξέρω,
να δώ,
Δεν γνωρίζω πιά τη διαφορά
της πραγματικότητας και ενός χαζού ονείρου.
Από τη ψυχή μου κομμάτια κόβω,
βίαια,
για να τα δωρίσω σε στιγμιαίες παρουσίες
της ανόητης ζωής μου.
Μέχρι να μην έχει μείνει πιά δικό μου,
τίποτα.
Σαν ποίημα με εναλλαγές διάθεσης,
σαν κάποιο καράβι μετά την απαγόρευση,
σαν μία φωτιά που δεν ορθώθηκε
να μας εξοντώσει όλους,
εκτελώ τις διαταγές για συνέχιση αυτου του παραλογισμού,
για μία- χωρίς νόημα, ελευθερία και έρωτα-επιβίωση,
Αποσπασματικά.

(ν.)