This loneliness in me
i swear it's going to outlive me
I wish i could feel this on the outside.
It only hurts a little
bruising the soft flesh.
Like Paper Cut it marks me.
Nothing more and nothing less.
make me a paper heart to throw into the fire
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
Πίσω απ'την σκια της γέρικης καρδιάς και της λύπης το μαράζι
ο άνεμος σφυράει και τα φύλα πετάνε, η πόρτα άνοιξε και μπάζει
όσο περπατάς στον δρόμο της μονάξιας κάτι σε βαραίνει και σε κουράζει
μα κράτα φίλε μην το αφήνεις, μην σε πάρει, θα τελειώσει σαν παραμύθι
στο σημείο που φωτίζει η λάμπα στον έρημο τον δρόμο και αρχίζουνε οι μύθοι
κάθησα μονάχος δεν με νοιάζει αν θα εξαφανιστώ ή αν πέσω σε αιώνια λήθη
Post a Comment