Απόσυρση.

Παλάμες στον τοίχο.
Κολυμπώντας στο μικρό δωμάτιο,
με απλωτές τεράστιες.
Οκλαδόν,τώρα, στη μέση
των έξι τοίχων,
στο ξύλινο πάτωμα.
Μάτια στον άσπρο ουρανό,
που αστέρια έχει μικρές,βαθιές ρωγμές.
Η αίσθηση όταν ξυπνάς
του να πνίγεσαι σε δάκρυα.

Σαλπάρισες (όπως κάποτε ονειρευόσουν)
σε μέρη που η πένα μου δεν φτάνει.
Δική σου ήταν η επιλογή.
Ικανοποιήθηκες τώρα;
Η ελευθερία η δική σου,η απόλυτη,
Η ελευθερία-όχι από σχέσεις αναλώσιμες-
μα από την ίδια την βαρύτητα,τον αέρα,τα κύματα,
έφερε χίλιους μικρούς,πραγματικούς θανάτους.

Σε μία γωνία του κλουβιού
κρύβομαι
Με κλειστά ακόμη τα παράθυρα,
το φως να μην το δω,
γιατί δεν μπορεί παρα διαφορετικό να είναι.
Σε μια γωνία του κλουβιού,
εγώ.
Και εσύ,
με την εικόνα σου την αγαπημένη
και οτι έχει μείνει από το άρωμά σου,
σαν εφιάλτης,
να τα ποτίζεις Όλα.

Για να αφήσω

Λουλούδι αποξηραμένο
στις σελίδες τις πολυγυρισμένες
του αγαπημένου βιβλίου
να ταν η μορφή εκείνη μέσα μου.
Θα το έκαιγα,
και στάχτη θα γινόταν.
Μα τόσο πολύ την αισθάνομαι
σε κάθε μου κίνηση
που το λουλούδι γεννιέται κάθε στιγμή
και απ' την αρχή.
Προσπαθώ το άγαλμα να λυώσω,
(Αυτο που με κοιτάζει,
πίσω απο τις ημιδιάφανες κουρτίνες,
τα μεσημέρια που χάνεσαι.)
την μορφή σου για να δημιουργήσω από την αρχή
και να την σπάσω.
Να φύγει.
Να φύγεις.
Όχι να αφήσω...

Μέτρημα

Στην ίδια στάση πάλι,
αυτό το γιορτινό δειλινό.
Ο βρεγμένος δρόμος αντικατοπτρίζει κίτρινα,
ηλεκτρικά ουράνια σώματα.
Μονάχα σκόρπιοι ήχοι
απο ραδιόφωνα που τρέχουν στην άσφαλτο.
Ακινησία πλήρης.
Στη μια παλάμη αναπαύεται
η γνώση, ζωγραφισμένη σε σελίδες Α4,
στην αλλη κρύβεται το ουράνιο τόξο.
Και στιγμή δεν έχει περάσει
-ουτε μια-
που τα αυτοκίνητα που προσπερνουν να μην μετράω.
Όλα εκτός από τα μπλε.
Πεντε,έξι,εφτά..
Άλλωτε πάλι τα παράθυρα των λεωφορείων μετράω.
Και τις πινακίδες των δρόμων.
Μετράω τα λεπτά
καθυστέρησης.
Τα δευτερόλεπτα τα μετρώ,μεχρι να συγκεντρώσω εξήντα.
Κάτι τέτοιες στιγμές,
την εικόνα σου καταριέμαι.
Τον χρόνο που μου κλέβεις,
σε σύστημα δυο δεικτών.
φρένο
επιβίβαση
σαλπάρισμα.
Άσπρα μαντήλια και ξαφνικά..
όνειρο,περιπέτεια,παραμύθι,κολώνες αρχαίες,νύχτες με γιασεμί,καλοκαιριάτικα καλοκαίρια με βροχή.

Μετά ένα σπρώξιμο και επιστροφή στο μέτρημα.
Μετράω φανάρια,
μετρώ κύκλους και τελείες.
Μετράω τα μπλε αυτοκίνητα.
(Διάλογος με τον εαυτό μου)
Πολλά πολλά δευτερόλεπτα
-άπειρα-
μετά την αποχώρηση την δική σου.
"Μπλε δεν ήταν το δικό σου;"
Πέντε,έξι,εφτά...

Φτάνει με την ποίηση

i just don't feel like writing anymore.It's like i'm always letting stuff out of my head for the world to see but no one ever does.In the end it's just me and my own unread poems that never fail to fuck me up emotionaly.Too much truth about himself,no person can actually handle.It's like i'm always avoiding thinking about life changing situations and then i finally let it out and it eats me up.I don't know.If i don't write i just don't accept the situation in the first place and all is well.Anyway i've had it with everything.I'm only considering one option and that is deletion.Of every fucking person or situation that's aching.I am on my own.I miss being myself.I hate how each and every member of my family only cares about it's own problems.I am so sick of my family always having problems and acting like they are not fucking there.i am crying again and i'm also sick of crying.It fucks me up.I hate how they are moving me to another class and i get to be ALONE for the next damn school year.I want for the god damn finals to be over NOW.I fucking miss YOU everytime that ten seconds go by and i don't get to talk to you or look at your picture .i hate how you are one of three things i can put up with in my life right now.I'm not writing about being lonely and not alone again.i am not writing about everyone i love turning into thin air.I am not gonna write one fucking line about family problems,about being scared,about losing faith,about how i miss my own self,about past love affairs,about tears and love and hope and death.I don't fucking care.Thank you

ζητείται αγάπη.

Ο κόσμος σου καταρρέει
Και εσύ στον κέντρο κάθεσαι
τα ραγισμένα κομμάτια να μεζέψεις
Φτιάχνεις παζλ
Παζλ κατάντιας και θανάτου
Προσπαθείς κάτι μικρό,όμορφο να αποστραγγίξεις
από τις στιγμές τις τελευταίες
μα κάθε λουλούδι
το βλέμμα σου αγγίζει και
στάχτη γίνεται.
Σε άγγιξε ο θάνατος,
η απώλεια,
η μοναξιά.
Γέλασε μαζί σου,η ίδια η ασχήμια σου.
Και εσύ αντιμέτωπος με θεούς και δαίμονες
την "κακοτοπιά" να προσπαθείς να σταματήσεις.
Και φώναζες,
ούρλιαζες με το βάθος μια καρδιάς
που οι συνθήκες δεν είχαν βιάσει.
Σε γύμνωσε η αλήθεια
σε προσγείωσε από το όνειρο
Και εσύ να της απαντάς
"Το όμορφό μου το ένδυμα θαύμασε,
με αυτό πετάω"
Αυτο ήταν πέντε στιγμές πρίν το τώρα,
έξι γραμμές μετά.
Αυτό ήταν τότε.
Ήταν εκεί.
Τώρα μάχη δεν ξεσηκώνεις,
φωνές δεν ακούγονται από το σκοτεινό σου δωμάτιο.
Είσαι μόνος εκει:
κανένας ήχος,
καμία αντίδραση,
καμία ελπίδα,
Αδράνεια.
Μια παραίτηση
που η καρδιά σου δεν την χωράει.

Δεν ζήτησες συγχώρεση για αμαρτίες,
ανύπαρκτες,
από τον Θεό τους.
Τα ρέστα δεν τα απαίτησες από εκείνουσ,
που στα γόνατα σε έφεραν.
Άλλο δωμάτιο φωτεινότερο δεν θέλησες.
'Ενα χέρι ήθελες μόνο
μία αγάπη ζήτησες,
τον κόσμο σου,
να ομορφύνει,
να του δώσει δίασταση στον χώρο.
Τα χείλη σου τον αέρα φίλησαν
Και τα λόγια σου καμία ψυχή δεν άγγιξαν.
Στον δρόμο έβγαινες
και ζητούσες αγάπη
-ένα χάδι μονάχα
Έβριζες και καταριόσουν
για να γυρίσει
κάποιο χέρι να προσγειωθεί
στο μάγουλό σου
και να
νιώσεις.
Τίποτα.
Αόρατος
στις ακτίνες του φωτός,
αόρατος στις σκιές.
Αόρατος και μόνος.


Μονάχος στο κενό σου,
βυθίζεσαι σε μία αγγελία,
που κανείς δεν θέλησε να διαβάσει.
Σε όλα εκείνα τα γράμματα,
χωρίς απάντηση.

"Και όμως αν δίπλα του ξάπλωνες,
εκείνος,
με φιλιά που αγγίζουν τις χορδές σου,
τις πιο ευαίσθητες,
θα σε αποκοίμιζε.
Και τα βράδια θα ξόδευε,
να χαιδεύει με το βλέμμα του
το ακίνητο κορμί σου,
έτσι και μόνο,
για να σιγουρευτεί,
πως κανείς ποτέ δεν θα σε πάρει
σε μέρη που δεν υπάρχει αγάπη"

Possess.

beat me
and i keep loving you
hit me hard
and turn my insides out
feels like embracing
and i feel this pain leading down
to my core
and all i can see
now is you
it sounds so
out of control
and colours keep spinning
i stare at you in ecstasy
as my skin burns me
i can hear my own screaming
and this anger feels
so way better
than
Nirvana

Curse at my own self
scream myself to bleed
first time i'm not losing me
what if i'm losing you?
i've come so way out of line
lately,
it's been hell
bruise my lips
bruise my insides
maybe then i'll learn.

i seemed so complicated but it's not
useless talking
useless explaining
useless everything
other than this with you

scream to me like you did
or do care
bring me to my knees
and i can still feel my ego inflamating
caress me now
caressed me then
my lips you burn
push me up against the wall
i'll keep burning

and from times to times
i come to wonder
whether
all this could have saved me from drowning
had somebody
ever really cared
before.

πως η θλίψη μου αδειάζει

πίσω από το γυαλί
παραισθήσεις και υποθέσεις
και εσύ μέσα τους βουτάς
ψάχνοντας την Ατλαντίδα σου να βρείς.

Καρφωτή βουτιά και
σκορπάει το τζάμι
μέσα σου
και πονάς μα την βουτιά την επαναλαμβάνεις ξανά
και ξανά.

Πονάει η αλήθεια σε
ετούτες τις γουλιές
και ο πάτος διαυγής
σαν τίποτα-
ΤΙΠΟΤΑ
να μην του κρύβεται.
Άσχημη είναι η αλήθεια.
φωνάζεις
"μην με τυραννας
και άλλο μην με περιπαίζεις"
και όμως εσένα στα γόνατα φέρνει.

είναι ο διάολος ρευστός
σαν παραίσθηση
σαν σταγόνα που μέσα σου χύνεται και σε γοητεύει.
δεν σε αγαπάνε και δεν αγαπάς
είσαι κενός
και σαν να σε γεμίζει
αυτός ο
πλαστός παράδεισος.

εσένα που φωνάζεις τώρα
ανάμεσα σε λυγμούς μοναχικούς
"είμαι μικρός μην με κρατάς"
τα χείλια σου βιάζει
ο διάολός σου ο πικρός.
και είναι η σκέψη σου πλατιά
και η πραγματικότητα,
μικρή,
μέσα της χάνεται.
[σαν να την ρουφάς τώρα την ευτυχία]
ένα μούδιασμα παγώνει κάθε αίσθηση
και κάθε επιθυμία σου,
σε προσγειώνει
στο χώμα που το κορμί σου αγκαλιάζει.
"Μην με κρατάς,δεν με αγαπάς"
μα εκείνος σε ρουφάει
-την μοναξιά σου την φωνάζει.


"σωπαίνουν τα πουλιά και η θλίψη μου στεγνή παρακαλάει
δυο τρία δάκρυα μου ζητά να δροσιστεί
εγώ που έχτισα μια φυλακή απο ουρανό και στάχτη
ξύπνησα κι η αγάπη μου δεν ήταν πια εκεί.."

κάτι..

θα θελα
μονάχα ένα-
ΚΑΤΙ να
υπήρχε
να με κρατάει δέσμια στο τώρα.
δεν υπάρχει βαρύτητα
ουτε φτερά
περπατάω στο τίποτα
μόνη μου
και στα όνειρα μου παραπατάω
ψάχνοντας να βρω το φωτισμένο
EXIT

να υπήρχε κάτι να δίνει νόημα
σε γεγονότα ασύνδετα
σε μουσικές φράσεις
σε λόγια ανύποτα.
να υπήρχε κάτι να με κρατά στο εδώ
την τάση μου για φυγή να τσακίζει
θα θελα
μονάχα κατι
να υπήρχε,
ένα χαμόγελο
να με αγγαλιάζει.
να με κάνει να θέλω
να μείνω
[ λίγο ακόμα]
και να με μεθά
σαν καλοκαιριάτικο μεσημέρι,
δίχως τέλος.









"και τόσο δακρύζει μέσα μου,
μου σκίζει το δέρμα και με περιγελά,
αυτή η ιδέα,
που ανακούφιση,
δεν βρίσκω άλλη,
από το να ελπίζω
κάποια στιγμή
τα λόγια μου να βυθιστούν μέσα σε κάποιον
που θα θελήσει στο
παρόν να με κρατήσει"

letter to self.εκείνη τη στιγμή.

και αν το σχοινί αυτό τις αναμνήσεις
ρούχα παλιά
σηκώνει
και οι μνήμες παίζουν με σεντόνια λευκά
σαν-
"ίσως για να προσπαθούν να βεβηλώσουν
αξίες ξεχασμένες"
το σπιτί αυτό
καθρέφτες δεν χωράει πια.
μας μισούνε παγερά
και στην επιφάνεια τους,
κάτι εμφανίζεται
μα όχι εμείς.
Παιχνίδι με τα νερά
η αυλή μυρίζει λεμονιά
και το κυνηγητο στις πλάκες
μυστική υπόσχεση.
Σεντόνια λευκά, υπόσχεση
και χρώμα που τρέχει
σαν όνειρο
που σχεδόν έφυγε
μα ακόμα στο παρόν μένει και το περιπαίζει.
Γέλιο παγερό
χαμόγελα υποκρισίας
ρούχα απλωμένα
νερό
και όλα είναι εκεί
μα εγώ ακόμη περιμένω
τα λόγια μου να βυθιστούν μέσα σου
για να βρώ το χρώμα.
ένα δάκρυ
αποφασιστικό,οργισμένο,
κυλάει απο τα μάτια σου
και εκείνη ακριβώς τη στιγμή
ξέρω πως δεν είσαι
μονάχα μια ομίχλη
σε καλοκαιρινή σκηνή
μα κάποια φλόγα σου σιγοκαίει
τα σωθικά
έκεινη ακριβώς τη στιγμή
όλοι οι καθρέφτες σπάνε
και η παράλληλη εικόνα μου ξεχύνεται
απο μέσα τους
[και είσαι εσύ,
ένα άλλο ζωντανό "εσυ"
που πονάει]
εκείνη ακριβώς τη στιγμή
το γκρι φαίνεται πιο αληθινό από κάθε απόχρωση του κόκκινου
εκείνη τη στιγμή
και μετά,
τίποτα.

αστικό παραμύθι.

Κλειστή μπορντό κουρτίνα,
ένας μεγάλος καναπές
η μοναξιά απλώνεται πέρα από την οθόνη
της ανοιχτής τηλεόρασης
εντελώς ξαφνικά,
πίσω από την παραζάλη,
πουλημένων αξιών,
πλαστικών προσώπων,
και απορρυπαντικών
κάτι άλλο όμορφο.
τελευτείος στρατιώτης,
που χύνεται στο θλιβερό μέτωπο
όχι για να φέρει το τέλος
μα ένα τέλος του κενού,
της ομιλούντος σιωπης.
γνώριμες νότες,
μία κιθάρα που αγαπάς από το χθές
και παραστάσεις όμορφες.
Η ομορφία της έλειπε
-ίσως να σκεφτόσουν.
μία μελωδία δραπετεύει από
το τζάμι
και είναι τραγούδι γνώριμο.
Σκεφτεσαι "γνώριμο"
είναι
Αφιερωμένο.

αφιερωμένο σε ένα καράβι που βουλιάζει αδειανό,
ένα κρεβάτι καλοκαιρινό δίχως πάπλωμα,
ένα φιλί δίχως αστρικά είδωλα
μια αγκαλία δίχως επόμενη,ούτε προηγούμενη.
σπάει η μελωδία το κενό
η' αν όχι το ραγίζει.

μια κουρτίνα που ανοίγει
χωράφι από κεραμίδια
σκυλί μάγκικο κατουράει το γρασιδι
και εσυ
παρακολουθείς εκστασιασμένος το ηλιοβασίλεμα
που σου κρύβουν κτήρια ψηλά
και η μουσική δεν ξέρεις πλεον
αν είναι
η αρχή
το τέλος
ή το παραμύθι.

Mika-happy ending

this is the way that you left me
i'm not pretending
no hope,no love,no glory
no happy ending
this is the way that we love
like it's forever
then live the rest of our life
but not together

wake up in the morning
stumble on my life
can't get no love without sacrifice
if anything should happen
i guess i wish you well
mm a little bit of heaven
with a little bit of hell

this is the hardest story i've ever told
no hope,no love,no glory
a happy ending gone forever more
i feel as if i'm WASTED
and i'm wasted everyday

this is the way you left me
i'm not pretending
no hope,no love,no glory
no happy ending
this is the way that we love
like its forever
then live the rest of our life
but not together

two o'clock in the morning
something's on my mind
can't get no rest
keep walking around
if i pretend than nothing ever went wrong
i can get to my sleep
i can think that we just carried on

this is the way you left me(well as if i'm wasted)
i'm not pretending...
little bit of love
little bit of love..

Sucking too hard on your lollipop...=p

Ok..so.This was just the funniest day ever.

10:OO>got up from bed after having slept for about less than 4 hours
1o:O1>(to my moms yelling over the phone)
Mom says:"Ok so alex and paul and the kids arrived and alex wants for you to call her now
10:1O>i call alexandra and she goes like"Ok..so find us a pool or something in the centre of Athens
where there is a restaurant to have lunch"
i go like"why don't you find that yourself?"
i get an answer of"can't be bothered.go on.granma and graygrandma are coming"
10:14>Mom phones again."make calls to all the hotels with pools in athens you are familiar
with,WHILE you are on the bus,because you are coming down NOW.and we are going
to kolwnaki to meet them at your grandma's"
11:OO>On the bus and sitting next to an awfully weird smelly guy.(AGAIN!fuck.)making phone
calls(about 14)and feeling sick as hell.
14:OO>finally there.
14:3O>at my grandma's where there is a g.a. of the entire family(=P).appears ALITALIA lost
their suitcases.stuck at the house till 3:OO making phone calls to the airport.suitcases
contain all my presents.THEY ARE VITAL.fuck
15:OO>it appears that all the phonecalls i made were really useless because we are going to
Friday's and then Ble at glyfada to swim.
15:3O>whole family settles in abelokhpoi Friday's.grandma keeps making complaints to the
kind people working there.
15:45>i tell grandma to come to terms with the fact that we are to sit where they want us to sit
and that she needs to come to terms with it or shut up.
15:5O>(the rest of the family smirks in hapiness.grandma is mad)
16:OO>grandma admits it's a nice place to sit and settles down.we are a big (happy)family.i'm
utterly bored.
16:1O>meat comes to the table.i admit to my uncle my going back to vegeterianism.He
supports it and tells the whole rest of the family to quit trying to force meatballs and
other kinds of meat in my mouth.DEBATE STARTS.i'm not bored anymore.
16:3O>the Russian lady that looks after my gray granny orders for a beer.
16:4O>everyone is drinking some kind of strong alcoholic shit.i come to a huge realisation.
THIS IS what has kept this family going all these years(=p)
17:OO>alitalia lady calls saying to get to my grandmas where the found suitcases are to be sent
in the next ten minutes.Aunt grabs me and her two kids NiNA anD kATERIna(5 and six
years old)and we all jump in the rented BMW and listening to MIKA as loud as we could
manage to reach Kolwnaki FROM abelokhpus in 8,5 minutes.i still want to puke.we all do.
17:3O>suitaces are home.welcome presents.
17:4O>the rest of the family gets home and the presents are handed.I LOVE LONDON.i love
PRESENTS.
18:OO>the rest of the family leaves.Alex,Paul,Nina,Katerina,Mom and I are all heading to BLe
(glyf).i forget my bathing suit.all the way there Nina keeps whining about SHIT
18:3O>the falls asleep 4 minutes before we reach our destination.I curse my luck.
20:OO>everyone has gone swimming (except me that is).DJ is playing wonderwall."there are
so many things that i would like to say to you,but i don't knwo how".Sky is red and there
is smoke everywhere.i see the sunset turning clear blue water to purple,then pink,then
grey.i decide to make a phonecall.i then decide not to.DJ then plays "my interpretation" of Mika.i pick up my cell to make the fucken phonecall.it goes off due to battery shit.
20:3O>everyone gets out of the water and i tell uncle Paul ALL.i'm telling him about the song
and why it made me cry.i am telling him about friends i have come to hate and anxiety about the third class of high school.he hugs me and i burst into tears again.then shakira is on.i quit
crying before anyone else manages to notice it.we are laughing at shakira.shakira sucks.
20:5O>there is a couple FUCKING.(LITERALLY)right next to us on the sand believing we can't actually see them because it's dark or something..Alexandra takes
Nina to pee right in front of them.While singing MIKA'S lollipop.Then we all sing Grace
Kelly.we emphasize on CA-TSING!
21:OO>the couple takes of.we say ca-tsing!every two seconds.i'm laughing so hard my jaws
almost fall off.
22:OO>we have quit singing Mika.now we are singing along with all the songs being played.
Ble turns into a bar.they send me to the bar to order WINE.they force me into walking across
the (packed with people) bar holding both my nieces by the hand which can only speak in english.they keep asking stuff.everyone things i am foreign.i hear some filthy guy saying"omg she has kids at this age"believing i am not greek.
22:2O>I have already gone past the crowds a thousands of time with my nieces.(they keep forgetting stuff and make me go get fetch them.everyone
thinks i'm some kind of weird tourist.one waitor hits on me.he asks me in (horrible)
English at what age i had the kids.
22:4O>i start yelling in greek they are not mine.Katerina and Nina ask me what mlkas means.
i don't answer.three waitors have hitted on me.i request that we leave the place.
23:OO>we are in the parking lot.Katerina has insisted on her drugging a thing with wheels
across Ble.An ex of mine spots me.While singing the Ariel theme song to Katerina on
my way out.I'm oficially now,socially DEAD.
23:1O>Nina won't get in the car.Paul's trousers come undone in the middle of the parking lot.
CORRECTION:i am not DEAD i am two feet bellow surface already.
i start screaming.they are all staring at me wide-eyed.they get in the car.Nina won't
touch me.or get anywhere near me.i just can't help wondering why.(=P)
23:3O>we are all singing"suck too hard on your lollipop or love is gonna get you down!!say
LOOOOOVE say LOOOOOVE or love is gonna get you down"people in speeding cars
yell at us to shut the fuck up with our silly songs.Alex and i start bounching in the car
and singing even louder.
23:50>We are back.
oo:OO>i eat a veggie burger.i have a laughing crisis.the whole of greece is burning.chris calls me
i discover 13 smss' various people have sent while my cell was switched of.one of them
is saying"OMG i hear you went to Ble"(enough said).
00:30>"please please dear God never make me go through this again.and i assure you that
i'll never say any bad words ever again.and i will help the poor and blah blah blaaaah.."

όσα με τρομάζουν

θα ήθελα ένα δάκρυ σου
να κυλήσει από τα μάτια τα δικά σου
Γιατί η θλίψη σου,
εμένα γεμίζει
και από εμένα γλυστράει σαν κλέφτης.
Θα ήθελα να έβλεπά χαμόγελο ευτυχίας στα χείλια σου
Γιατί η προσποίησή σου,
ψέφτικης χαράς,
με πνίγει.
Στις σκέψεις σου να ήμουν,
θα ήθελα.
Ως ταξιδιώτης,πλασιέ ή ένοικος
Να πετάω σε όλα σου τα γιατί
να καίω αμφιβολίες και εφιάλτες που σε προδίδουν.
Και πάλι
η ιδέα του να εισχωρήσω σε εσένα
με απογυμνώνει από κάθε αίσθημα ασφάλειας.
σε θαυμάζω
μα...
με τρομοκρατείς
με τρομάζεις όσο τίποτα.
με ένας ωραίο μεθυστικό τρόπο.

Θα θελα μόνο να ξερα
αν μέσα σου χορό στήνουν
οι ιδέες...
με τα αστέρια σου

και αν ΙΣΩΣ..

Η σκιά του ήχου κυλά και με πνίγει
Στο πορτατιφ μου πίσω κρύβεται
σαν ιστορία μπροστά μου ανοίγει
και στην καρδιά μου ανοίγεται

Και αν ίσως στον τοίχο τώρα παίζει
οχι η σκιά μα κάποια σκέψη
είναι η μοναξιά τόσο μεγάλη
μα μέσα μου χωράει κι άλλη..

Η σελίδα γλυστράει,πάει να ξεφύγει
να μην μου πει στο τέλος τι γίνεται
ευτυχία πλαστή μέσα κρύβει
και στο μυαλό μου κρύβεται

Και αν ίσως το βιβλίο τώρα κλείνει
γουλιά,γουλιά την αυγή μου πίνει
είναι η ευτυχία μου μεγάλη?
εμπρός,δικιά σας.παρτε κι αλλη...

Και αν ίσως η σκέψη μου μέσα σου ζεί
Το αίμα μου κυλάει να τελειώσει
Και αν ήταν η αγκαλιά μου μια φυγή
Το φιλί σου αδιέξοδο έχω νιώσει
(είχα νιώσει.
να χαθώ)

Και αν με φιλιά σου με βρεί το πρωι
Το χέρι σου ζεστό μα με παγώνει
Είναι η καρδία μου μια ρωγμή
Που μέσα της ο πόνος λύωνει
(και αν ίσως..
θα χαθώ)

Να κρυφτώ
Και αν ίσως.. πάλι να σε βρω
Σε αποθώ
Για κάποια σκέψη και ενα όνειρο πικρό
Και αν με χάσεις
θα με σε στρώμα αδειανό
Και αν ίσως φύγω
Στη μοναξιά μου θα κρυφτω
(και θα χαθω)

χιλιοι μικροι θάνατοι

(Από τον τοίχο μου πέφτουν οι σοβάδες.
Η γρύλια του παραθύρου χαλασμένη.
Σε απομόνωση.)

Κοκκινο τρέχει και απειλεί τα όνειρα μου,
κάνει τον κύκλο του..
το αίμα.
Μαυρη,τρέχει και κυλάει η μοναξιά μου,
γεμίζει τα στήθια μου..
το ψέμμα.
Και λεω "δεν σε αγαπω" στον εαυτό μου να πιστέψει
Μα μές στο κορμί σου το μυαλό μου έχεις δέσει.

Για να ξεπεράσω τον χαμό τον δικό σου,χάνομαι
Δυο κουρτίνες σημερα,δυο χάπια αύριο.
στις μελωδίες τισ κρυφές μου κρύβομαι
Και είναι το κενό σου μεσα μ' άπειρο..

Για να ξεχάσω πως μου λείπεις πνίγομαι
Στο κρασι που πίνω,πίνω και ξεχνω(και σε χανω)
για να σε ξορκίσω στη σκέψη σου αφήνομαι
φοβάμαι και μέσα απ΄τα χέρια μου σε χάνω

Κόκκινο τρέχει και απειλεί τα όνειρα μου,
κάνει τον κύκλο του..
το αίμα
Μαύρη,τρέχει και κυλάει η μοναξιά μου,
γεμίζει τα στήθια μου..
τα ψέμμα.
Και λεω ¨ΔΕΝ ΣΕ ΑΓΑΠΩ"στον εαυτό μου να πιστέψει
μα μες στο κορμί σου το μυαλό μου έχεις δέσει.

Για να μικρύνω την απόσταση αφήνομαι
και τότε πάλι βήμα πίσω
για να σε αφήσω να μικρύνεις την απόσταση ζορίζομαι
και ας θέλω πιο πολυ να σε αγγίξω

Για να αγγίξω το κορμί σου φτερό γίνομαι
εκεί που είσαι να πετάξω
γδυνω την αυγή με στιχους- γδύνομαι
τον έρωτα γυμνός φωνάζω

Κόκκινη τρέχεις και απειλείς τα όνειρα μου,
κάνεις τον κύκλο σου,
(ομορφη)σαν ψέμμα.
Μαύρη στάχτη είσαι,καις τη μοναξιά μου,
γεμίζεις τισ φλέβες μου,
σαν αίμα.

Δυο βήματα μπρος και ένα πίσω
και τώρα τι μορφή παίρνεις στις σκέψεις μου?
Εισαι πίσω απ'οποια πόρτα και να ανοίξω.
Ίσως οταν σε δω να χωρέσεις μες τις λέξεις μου..
(Ίσως)

σε όσα αφήνουμε να γλυστρούνε μέσα από τα χέρια μας.

ένας μικρός θάνατος

Είχα ένα όνειρο.
Πως ήμουν ξανά στην παραλία
και νιφάδες χιονιού έσκαγαν πάνω στο κύμα.
Φορούσα ένα παλιό πουλόβερ μονάχα,
μακρύ
λευκό
Που μύριζε σαν

εσενα
και το προσωπό μου χανόταν στα χέρια μου
Για να σε φέρει πιο κοντα.
Εγώ στεκόμουν μόνη εκεί.
Ο αέρας χόρευε με τα μαλλιά μου.
και ήταν σχεδόν σαν
να ήτανε κάποιος εκεί
και να έπαιζε μαζί τους.
Ένας ζεστός αέρας με άγγιζε.
Ζεστός αέρας,χιόνι και θάλασσα.
Και όλα ήταν γαλήνια.
Μα τα χείλη μου,
είχαν μια γεύση αλμύρας και αίματος.
Στεκόμουν κοιτάζοντας τη θάλασσα.
Η παραλία έρημη.
Έρημη και γνώριμη.
Πλατιά σαν λιβάδι με στάχυα.
Μα δέντρα την αγκάλιαζαν ασφυκτικά.
Δεν είχα γυρίσει από την άλλη να κοιτάξω,
Και όμως ήξερα πως ήταν εκεί.
.Ήξερα πως κάπου πίσω μου ήσουν και εσύ-

Περπάτησα στην άκρη της άμμου,
εκεί που σκάει το κύμα
παίζοντας με τις νιφάδες.
Σύννεφα μαύρα κάλυπταν τον ουρανό
Και δίπλα μου περπατούσε

η σκιά σου
Μα εσυ,
πίσω μου.
Και τότε
σαν μικρό παιδί
γύρισα δειλά να σε αγγίξω,
με κλειστά τα μάτια.
Άπλωσα το χέρι μου εκεί που
ήσουν,
μα έπιασα μόνο ρεύματα αέρα
και τις νιφάδες.
Καταραμένες νιφάδες χιονιού.
Άνοιξα τα μάτια μου για να σε δώ να φεύγεις κατα μήκος της ακτής
Και το βήμα σου δεν άφηνε κανένα σημάδι στην άμμο,
επειδή δεν ήθελες κανένας να δεί πως με είχες ακολουθήσει.
Ήξερα όμως πως είχες έρθει
για να γεμίσεις το κενό μου.
Ήξερες πως μου είχες λείψει.
Δεν έτρεξα πίσω σου,
Γιατι από όλα τα αντίο σου,
αυτό ήταν

το πιο αλήθινο
και δάκρυα βουβά
αισθάνθηκα να με πνίγουν.
Δεν θα ερχόσουν ξανά δίπλα μου.

Γύρισα προς τη θάλασσα ξανά
Που ήταν γαλήνια
σαν μία τεράστια πρασινογάλαζη λίμνη
που ερωτοτροπούσε με τις νιφάδες.
Ξαφνικα,
αισθάνθηκα η άμμος να χάνεται από πίσω μου
μέσα σε μαύρο σκοτάδι.
Και η ακτή,
όλο και χανόταν μέσα στο σκοτάδι.
Τρόμαξα.
περπάτησα προς το νερό για να μην με καταπιεί το σκοτάδι
και γύρισα προς την κατεύθυνση σου
για να δω μονάχα
το σκοτάδι να σε παίρνει.
Δεν φώναξα.
οι νιφάδες γίνονταν όλο και πιο πυκνές.
Το νερό ήταν ζεστό
και με αγκάλιαζε.
όταν η στάθμη του έφτασε τη μέση μου
τα δάκρυα έτρεχαν πάνω στα χείλια μου.
Το σκοτάδι με πλησίαζε .
Ήταν τώρα ή το σκοτάδι ή η θάλασσα.
Κολύμπησα προς τα μέσα.
Το πουλόβερ εξαφανίστηκε
Και εγώ κολυμπούσα γυμνή σνα μικρό παιδί
στην παραλία τον Αύγουστο.
Σκεφτόμουν παραλίες τον Αύγουστο.
Σκεφτόμουν μελωδίες.
σκεφτόμουν..

Και με ρούφηξε ο βυθός
Μα δεν πονούσα,
Έκλαιγα μόνο
με ένα δάκρυ βουβό-
οχι-
όχι για το τελος
μα επειδή το σκοτάδι πήρε και εσένα.
Που πήρε το σκοτάδι ότι μου είχε απομείνει.
ένας μικρός θάνατος,
ένα μεγάλο κενό.


Ξύπνησα και κρύωνα
Ήταν έξι το πρωι.
Άνοιξα τα συρτάρια
και βρήκα το άσπρο πουλόβερ.
αγκάλιασα τα γόνατα μου και έβαλα το κεφάλι μου ανάμεσα τους.
Και έκλαιγα.




Αφιερωμένο σε μια συζήτηση στη παραλία περι μοναξιάς.Αφιερωμένο σε μικρούς θανάτους,άδικους.Αφιερωμένο σε ότι φεύγει για να μην γυρίσει πια.
Και σε όποια ζωή αφήνουμε να γλυστρήσει από τα χέρια μας.

it's been...

"Dear big guy,
well i was thinking about it..and the reason i've been down all along,is i need to get some certain things out of myself.not just out of my life.maybe this is the reason i feel so damn great at pelio.because you are not there,and it's the same reason i feel so damn bad in my very own room.no matter how many great things happen,you are still there:photos,teddy bears,flower from first date,clothes.and a few days ago somebody told me i might just be the kind of girl that by the time a relationship has come to an end,has already torn the photos.I never tear anything apart.If i had i would probably be better.I don't even love you as a person the way you've turned out to be.And i might just get you out of my head if you keep treating me like thatthat's what i thought.It turned out differently.I Don't want to kiss you ever again.i don't see up to it.I know pretty well who makes me feel nice when kissing him.And i don't want to talk to you
Because to be perfectly honest,nothing you ever said interested me all that much.Unlike when i talk to him.He is damn interesting in a way you are never gonna know.I just sick for a "sorry" kitty i never meant to hurt you.Or an honest "yes i did miss you"or a"you know it got me sick you kissing that guy at the party".which is clearly something i'm never getting.i can see that now.I DON'T FEEL ANYTHING ABOUT YOU OR US ANYMORE.not for you anyway.yOU NEVER EXISTED IN MY HEAD.after break up it was not you i was missing.It was being with you.It was the relationship i was missing.Remember how when we were travelling you would put your palm over my eyes to prevent the light from waking me up?Or when in the boat you spent three hours doing nothing because i had fallen asleep with my head on your lap and you feared that if you moved i might wake up?And that time at Syros with the huge waves that you held me in your hug because they were about 2 metres tall and i was kind of afraid?Or the way i used to sit in your lap while you played the piano showing me that new thing you had come up with?Seriously.If we hadn't screwd it up this much we could still be hanging out together.I mean Ok we didn't match as two people for like..best friends(OR a relationship)but we sure had a wale of a fun.But what we did after break up was wrong.Seriously, after break up hanging secretally out together, what was that?And what does"I don't feel anything about you anymore i just can't replace the way you are kissing me with any other girl"mean?It means nothing to me.Really.That's what i told you on the phone.Let's call it off.Let's never go out again.And i don't feel any sad you know.
And in case you are wondering why this is on the net and not a proper letter on a paper like the ones i've been sending you.the answer is that on the net it's not all that personal,like a piece of paper smelling of me with my letters on it.(the ones you couldn't read anyway).And it's on this blog because i don't want to have to sent it to you on the msn.Because i don't feel like talking to you for one thing.Remember how anytime i wanted to complain about something i send you my own lyrics and you kept saying"don't give me lyrics.whatever it is that you need to say say it to my face"?That's another bit of me you never understood.I kept writing things down because i COULDN'T spell them out.We were as different as two people could ever be.I mean..i kept reading stuff and writing.And you hated reading.How could i ever be with a person who can't understand what i'm writing about or who gets bored on the second page of any book?shit.And when i actually cheated on you.It wasn't as if it was entirely my fault.And i won't blame the alcohol for what i did.I mean i was PERFECTLY aware of what i was doing it's just that our relationship was so screwd up the past few months that i couldn't take it.I just needed an excuse.
But you weren't fine either.I was being such a huge bitch in you.Being jelous over silly things or making a scene when you went out with your brain damaged fat girl friends(they hated me as hell).i was so tired of you that i made a scene about everything.And you had grown so tired of me that you helped create a scene the best you could.And remember how i requested you give me everything back when we broke up?my letters,our cards,the kitten card.That was because i felt disgusted of you reading the things i wrote when i love you now that i most certainly didn't.You brought them to me in a large envelope.You had kept even the wrapping of the chocolate we ate on your nameday that had our names written on it and other stuff by me like"torie baby..your little kitten".It was depressing.I had to send them back to you because they made me cry.
And remember how i burried your teddy bear in my back yard as a symbolic action of my letting you go?Well as if my kissing another person wasn't enough.Nena then came by and took it out of the ground cursing because she said destroying memories is WRONG.Nena also said-after my trying to harm myslef and her having to look after me-that i have to get you out of my life entirely but the only way i'm ever gonna forget you is by falling for someone better that you.And i think that you'll be glad to know (because deep down you feel nice when i am well)that i've found that.You know it turns out that for it to work two people need to have to share more than just loving each other.I am not any close to creating what i had with you.I don't want to create anything that big,for the moment at least.I just want to feel fine.And i'm feeling more than fine.
By the time you are back from holidays,you are already out of my life torie,and i am so damn sorry but i can't meet you anymore.Just like Lina said-the night i was crying at the beach after your phone call from Syros saying" i've already been to all the places we were together.I am staying in the same place.come here with me next year after graduating"(i am sorry but i'm not coming) -"you just can't transform any type of relationship unless you have kept it away from you for a long while.After that you can be friends".She is right.I once asked you if you could keep away from me for a little while because we are now forcing things we no more want juts to not let go.And your answer was do that yourself.If you don't wish to be here that's your desision.Well it's mine and i've made it.I'm sorry and i'll always paw in a Syros way which is something no one will ever know except for us.
wish you well tor
Natacat"

Fairy tales don't always have a happy ending
And i forsee the dark ahead if i stay...
I hope you know,I hope you know
that this has nothing to do with you
It's personal,myself and i
we've got some straightening out to do
and i'm gonna miss you like a child misses their blanket...

but i've got to move on with my life
it's time to be a big girl now
and big girls don't cry..

like a little school mate in the school yard
we'll play jacks and Uno cards
i'll be your best friend
and you'll be my valentine
yes,you can hold my hand if you want to
cause i(might)want to hold yours too
we'll be playmates and lovers and share our secret worlds
but it's time for me to go home
It's getting late,dark outside
i need to be with myself in center,
clarity
peace
serenity...

should i stay or should i go..?

This indecision's bugging me
esta undecision me molesta
If you don't want me set me free
Si no me quieres, librame
Exactly who i'm supposed to be
Diga me que tengo ser
Don't you know which clothes even fit me?
saves que robas me querda?
come on and let me know
me tienes que desir
Should i cool it or should i blow?
me debo ir o quedarme?

Μπορώ να αναφερθώ σε αυτο το καλοκαίρι, ως το καλοκαίρι της "μέρας του κατακλυσμού" ή της "συναυλίας ΑΚΟΥΩ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ" ή ακόμη του "baby sitting avec πίτσος και κίτσος".
Πραγματικά γέλασα δεκαπέντε μέρες πιο πολυ απ'οτι εχω γελάσει ένα χρόνο τώρα.
Με τη Λίνα και την Εύα κυριολεκτικά ξεπεράσαμε κάθε όριο ξεφτίλας με τις απίστευτες κρίσεις γέλιου στις πιό περίεργες φάσεις.
Εξαντλήσαμε τα τοπικά ιδιώματα(τα οποία θα παραθέσω σε κάποιο entry τις επόμενες μέρες), τις χειροτεχνίες και το body painting,τα μπουγελώματα απο σερβιτόρους (βλ.Δημήτρης). Εξαντλήσαμε και τη φράση "ΖΩΗ,κοφ'τις μαλακίες και πάμε να φύγουμε έρχονται οι μπάτσοι"με τον Πίτσο και τον Κίτσο(=Αρούλης:P) και τα συνθήματα(Εύα τι σου θυμίζω τωρα!!)
Λυώσαμε στο"η μαλακία σου κάνει μπράτσα ωραία φάτσα και είναι οικονομική"
Πήγαμε μέρα με κατακλυσμό σε άλλο κόλπο απλώς για να φάμε κρέπα και μετά αποκλειστήκαμε εκεί να γελάμε ως τις δώδεκα με το κάθε τι και να γυριζουμε πρακτικά κολυμπώντας στα λασπόνερα.
Κουραστήκαμε να χρησιμοποιούμε ντεποζιτο επειδή είχε νερό το χωριό μέρα παρα μέρα!!(αν ειναι ποτέ δυνατον)
Επίσης φτιάξαμε τα ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ μακαρόνια που θα μπορούσε να φτιάξει άνθρωπος.
Και τα φάγαμε κι'όλας!
Υπερασπιστήκαμε αντιρατσιστικές θέσεις και φάγαμε κράξιμο
Παίξαμε uno και είπαμε φρικτά ανέκδοτα ..
και επινοήσαμε ακόμη χειρότερα..(τι λάμπει και δεν ειναι χρυσος???χα χα)
Λουστήκαμε την Cool Water (καλυτερη κολώνια στον κόσμο!!)και μυριζόμασταν στο κέντρο του Βόλου.
Περάσαμε ΩΡΕΣ πάνω από το τηλέφωνο περιμένωντας να χτυπήσει
και κάναμε συμβούλιο για το πως θα απαντήσουμε..
Πήραμε πολλες πολλες πολλες πολλες πολλες φωτογραφίες..
Περπατούσαμε στο διπλανό χωριό με τα πόδια

Και όπου καθόμασταν μας έβριζαν οι σερβιτόροι..
('η μας έχυναν τις παραγγελίες στο κεφάλι)
Ήπιαμε τα κέρατά μας και μετά χορεύαμε είκοσι άτομα τρενάκι στο Olive bay:P
Είδαμε βροχή αστεριών τραγουδώντας και παίζοντας σε κιθάρες το να μ'άγαπάς του Σιδηρόπουλου..
Μαγειρέψαμε (και κάψαμε)ομελέτα χορεύοντας beatles μέχρι τελικής πτώσεως
Πήγαμε σε συναυλία και σηκωθήκαμε μόνες μας ουρλιάζοντας τους στίχους του Αγγελάκα"με μεθάς με γελάς με χαιδευείς με χτυπάς με πονάς!!!!"και..
Ακούσαμε την αγάπη!
Ακούσαμε και το Drill του Κίτσου(=Άρης=Νίκος)καμιά εικοσαριά φορές(αργκ)
Φάγαμε έξι φέτες με μαρμελάδα φραουλα(η κάθε μια)και ένα τεράαααστιο γενικότερα πρωινό στην καζααα..
Μετρούσαμε ανάποδα τις μέρες για να επιστρέψουμε(και να επιστρέψουν)στην Αθήνα..
Πήγαμε μονοήμερη στο Βόλο αγοράσαμε cd,ρούχα,περιοδικά(Λινάκιιι..χου χου),χάντρες και μετά μετρούσαμε τις δεκάρες για να αγοράσουμε το εισητήριο του ΚΤΕΛ...
Αναλύσαμε τις πατάτες πιο πολύ απ΄όσο θα πρεπε(λινακι...)
Και περπατήσαμε ως την λίμνη με τους καταρράκτες οπου αράξαμε και φιλοσοφούσαμε με τις ώρες.


should i stay or should i go now?
yo me frio o lo sophlo?

Ο δρόμος με τις λεμονιές

Θα σε οδηγήσω εκεί
που τελειώνει
ο δρόμος με τις λεμονιές
Εκεί που το άρωμά τους χάνεται από τη μνήμη και τα ρούχα μας.

Κι όμως στα αστέρια αυτής της νύχτας ήθελα να μείνω,
Γιατί κάποιος μου είπε πως αυτά ζουν ακόμη στον ουρανό,
μετά τον θάνατό τους.
Από κάτω τους τρελό χορό θα έστηνα,
αιώνιο.
Θα με γυρίσεις πίσω στην ατέλειωτη νύχτα;

Στα λημέρια της θα καταφύγω.
Από κάποιο κύμα το πρωί θα ξυπνήσω
Και αν είναι ίσως το στρώμα μου τραχύ,
η αγάπη θα μου φανεί κάποτε ίσως πιο εύκολη.
Και αν η σκέψη σου είναι μικρή,
το πλάτος της αμμουδιάς θα πάρει.

Πως μεθάει η χαρα την θάλασσα;
Και πως το γέλιο μας το βράδυ εκείνο κάθε βότσαλο ξέπλυνε απ' την αλμυρα;
Η μουσική, μονάχα τότε-
σε μια μαγική ακολουθία στιγμών-
γέμισε κάθε στάλα οξυγόνου.
Ταξίδεψε στον αέρα.
Φίλησε τα χέρια μας που απλώνονταν σε αυτόν,
σε σβούρες δίχως τέλος.
Την εισπνεύσαμε ανάμεσα στο λαχάνιασμα του χορού
κι αυτή πέταξε μέσα μας.
Φτερούγισμα,
Δίχως τέλος.
Παραλία δίχως άκρη
και ουρανός δίχως ένα σύννεφο.
Βροχη αστεριών
και απαλή μελωδία,δίχως ανεβοκατεβάσματα.

Τόσο αγαπημένο αυτό το βράδυ,
που το θάνατο του-την Ανατολή,
δύσκολο είναι να την αποδεχθεί όποιος το έζησε.
Είναι μονάχα όνειρο το φεγγάρι που γεννιόταν απ' η θάλασσα
Είναι τα παλάτια στις όχθες από βότσαλα άμμο και ξύλα και όχι χρυσό
Δεν υφίσταται η φράση δίχως τέλος στην πραγματικότητα που χτίσανε.
Τις στιγμές μας κανείς δεν θα μας τις δώσει πια πίσω.
Και έτσι εγώ τώρα
με δυο δάκρυα μονάχα
και ένα αντίο από το αμάξι που βυθίζεται στις ταχύτητες
θα αποχαιρετήσω την άμμο,το κύμα,τον φίλο,τον αδελφό
τον εραστή,την κιθάρα,το φιλί του ονείρου.
Έτσι με δυο δάκρυα μονάχα,
εγω τώρα

θα σε οδηγήσω εκει
που ΤΕΛΕΙΏΝΕΙ
ο δρόμος με τις λεμονιές
Εκεί που το άρωμά τους χάνεται από τη μνήμη και τα ρούχα μας.

ston 8ano mu..

DELETED!!!!

too young to die

Well..tonight at 6am i'm leaving..:(
i thought i really wanted to go but i don't.I find out now,a little "too late" a little "too early" that i've been wrong about many things.It's just like when you are expecting to drink a glass and then the taste amazes you in such way that you just have to drink one more.It's like when it's snowing for three days in a row and you think to yourself"God when will it stop?"and then when it begins to melt you actually wish it would snow some more.It's not that you want it to snow to skip school or to have an excuse to eat more chocolate.You just want it to snow because you love the way the snow feels when it's melting on your tongue or the way it makes your fingers go numb and makes you giggle and dance like you are in a fairytale.
You realise that the snow is not enough because when it melts you are not really sad but just a little miserable.It's like there is this little void inside your heart somewhere,everytime you look out the window only to find the sun staring at you and not the coolest view of white streets.
That is where Kate had it wrong.It's not about wanting sun and then snow and then sun all over again.Sometimes it's about wanting a little more snow than you can have.And when you can't have it,instead of going out for a walk in the sun,admiting you don't like to walk i the sun and staying inside to read about snowing places.
Well i know you are not actually following here.
Anyway tomorrow i'm heading off to Pelio.
I don't want to go as much as i thought i'd be wanting to go.i don't know.honestly
Now then ..a very dear friend of mine made me answer the following question:If you had to pick five songs in the right order to form your autobiography to be played at your funeral which would they be?
So i've been thinking a lot about it and they are the following:
i)Killer queen-Queen
ii)Alana Grace-black roses red
iii)Vienna-Billy Joel
iv)Love of my life-Queen
v)too old to rock n roll too young to die-Jethro Tull
IN THIS EXACT ORDER.
So when i come to think of it.It's all about Queen.I mean i've been listening to these guys ever since i was 6 years old in the car with my mom.They have been her favourite band forever.I remember singing in perfect tune "You are my best friend"before i even got to know any greek music at all.But the song that plays a major role in my life has been one which controls me in a most inevitable way.I first sung it in the car going back from my ballet classes a day that my mom was really down about something.It was her favourite song in the world.It had taken that title when her best friend Dimitris had disappeared.It affected her in a way i'll never really get to know.So there i was seven or eight or so sitting in the car and singing it to cheer her up.It's like those little mother and daughter things like a special handshake or cooking.For several years after that i sung it with my mom.And then i sung it with my best friend who ended up loving it.And then a few days ago there it was again for me.And you might not really get how big a role a simple song may play in someone's life.But for me that song was about learning to love singing ,my friends,my family,GOOD music.It's called love of my life.Sung in the most heart-breaking way by Freddie Mercury of Queen.
Anyway i don't know why i'm writting so much about a song.It's silly.
Maybe i wouldn't even play in my funeral anything but love of my life.
Well maybe too young to die as well
You are NEVER TOO OLD TO LIVE.NEVER EVER.
There are like so many things a single person can do in his life to make others happy as well as himself that the idea of commiting suicide sounds as selfish as stupid.
When you are down play a happy tune
or when you can't go to bed sing yourself to sleep
Or even when people bring you down teel them,let them know
It's not in surviving as long as we can
But living it to our very edges.
Even Over the edge.
I don't really know what's gotten into me.
It's like Thanulis and i once said"It's like this huge mathematical problem.You have so many facts but you are just not gettng anywhere.But if you really want to reach an end you just have to keep summing and stuff until the very end.This way you can convince yourself there is a solution.And if you do so,you are a happy mathematician.If you don't you are just some guy covering for another.A better one.Unless you keep solving you are just a substitute"I know some people besides Thanos and me who will actually get this.
Outlive yourself
Don't let anything other than you,outlive you.
everyone's Too young to die.

Bye now guys,
I''m leaving for Pelio in a few hours.
Wish you well.
(Miss me f###s:P)


ps.this blog is turning into something more like a diary.damn.
ps2.if the half of greece is not already burned to the ground before the time i'm back i shall be called Asterw instead of natalie
ps3.same applies in the case of which jimmy has not been called another 234 times that he resembles Kurt Cobain:P

haha DEN AKUW TIS SKEPSEIS MU!!

Oh baby i love your way...everyday

"Oh baby i love your way,everyday
i wanna tell you i love your way
i wanna be with you night and day..
baby i love your way."

It's 11:50 my head aches like hell and i'm not in a mood to do anything in perticular.Today i slept from 1:30 to 6 in the afternoon.I don't know what has gotten into me.I'm listening to Trypec and Peter Frampton.Seriously.Something just has gotta be wrong with me.
You know when i woke up at six it was so warm i had to take a bath.The damn moment i stepped in that bathtub i started thinkning of the most unbelievable things.I remembered going to Syros i remembered having a fight with most of my friends i remembered a bounch of assholes i dated.I was like..why did i do that to myself?I mean i'm not like this.And seriously i have no idea how i ended up where i am.Not that there is some problem with where i am it's just ...it's SO not me.I don't know the only moments i get to actually act or feel like myself is when i'm talking to people like Jimmy or Spy.
They say people change when they are not satisfied by the way things are for them.But what exactly did i not like about myself?I mean why do we have to go change both good and bad things about us?Or why will we let our relationship turn us into people who can't watch a movie or a song without crying or who can't move on to someplace new?I just want to feel new and old at the same time.I just want to be me again but in a whole different way.I can't see what else i should do at this point.
It's like when you are letting certain things that happened to you interfear with your very own future.Actions of a man or not all men's actions.Learing to trust people is the only way to let them into you.And i'm not talking just about dating here.Same goes for family,friends etc.I mean hell no you just can't pretend to your family as well.
And i have to admit a few things here.I thought my mom would be happier and healthier if i pretended i was Ok with granps dying.Well i'm not.I'm really sick of trying to remember his voice or the way he smelled.And you know its' not easy spending a whole year at someone's side to make him feel better and then him leaving you.
And that other thing about pretending i was Ok with breaking up and then dating a bouch of assholes well it's not ok.You know people sometimes need to have someone to hold their hand when they are down.And people actually TALK i mean who does that?It's not all about kissing.I mean kissing is the most beautiful thing but there has to be more than that.
Anyway i'm also tired of fake friendships and my pretending i'm fine and happy with participating in useless time consuming conversations which never end up anywhere.And i'm so sick of sicking at an edge of a table saying stupid jokes at leats to ahev a laugh with people who have NOTHING to contribute.
I'm not saying i'm better.But i could have tried to be,had i not followed the desires of other people two years in a row now.
RIGHT NOW i'm not really happy with anything.I'm not happy with people at school.I'm not happy when i go out,i'm just having fun.I'm not having a nice time at home and i'm not even happy spending time with myself.There are just these moments that are so damn precious when i feel like me like new like old like sticking around.There are two or three people who can actually do that.
I guess i'll be holding on to these moments.It's like when you are really down and your best friend knocks on your door and takes you for an ice cream or when you are dancing under the moonlight or when you are standing on the rocks by the sea for hours with someone special observing the sun set in the sea.
It finally comes to me right now.
There are not many different types of love.There is no friendship love or family love or whatever.There is just one.And it's when you actually want to spend time with another person while at the same time don't feel like you are spending time but FREEZING time.When you love there is no such thing as time.And it's also when you can't get enough of what the other person is saying because it sounds (each and every word)so right.But at the same time you want to stay away from that person because you are scared of something filling you in such ways.It's the difference between i love and i'm in love.There is NO i'm in love.I'm in love shouldn't really exist.It's "i like you".I love means i am willing to give everything for another person to be happy.And if his being happy means making myself sad i'm also willing to do that.That's what it's all about.
SO..
Today.And not just for today my song is "Baby I Love Your Way".Because you've got to love someone's way,everyday.Exactly how they are.The importance lies in being yourself and sticking to your own opinion and that of the people who you love and trust.

"i can see the sunset in your eyes
brown and grey and blue besides
clouds are stalking islands in the sun
wish i could buy one out of season
But don't hesitate..."

Ξέχνα το...σαν να ταν ψεμα

τα όνειρα που μ'έφεραν εδώ
τρώνε τη σάρκα μου
και με πετάν σε δρόμους εχθρικούς και άγνωστους,
λιμάνια παρακμιακά
Και τώρα πάλι ελπίζω
σε καινούριες περιπέτειες,
και το πλοίο μου-τ'ορκίζομαι θα φύγει
και ας μην αφήνει ποτέ το λιμάνι.
Σε όσα γλυκά με παρασύρουν
εγω αφήνομαι
Και ίσως κάποτε τα δάκρυά μου
να γεμίσουν τα μάτια τα δικά σου
και η εννοια του φιλιού δεν θα είναι τότε η ίδια
Από το όνειρο δεν θα ξυπνήσω πάλι
και ας πνίγομαι σε μια πικρή αυτοπάτη.
Καίω τα δικά μου σύνορα
τα όρια μου με την πραγματικότητα την εχθρική.
Αψηφά τον εαυτό μου
το συναίσθημα αυτό και αν
το αφήσω λίγο ακόμη ίσως να με μεταλλάξει σε κάτι
πιο όμορφο,
αυτόνομο μέσα στην εξάρτησή του.
Γιατί πάλι η φωνή μου γεμίζει χαράδρες;
και όσα χάνω γιατι πάλι στις γωνίες του μυαλού μου παραμονεύουν;
Ποια σταγόνα να καθαρίσει τις πληγές μου;
Το οινόπνευμα δεν είναι η αφορμή,
μα το αιτιατό.
Ποια πόλη να με χωρέσει τωρα;
το άγγιγμα μικρό κενο και με ποναει.
μα δεν έχει σημασία,
ξέχνα το.
Ξέχνα το,σαν να 'ταν ψέμα.

Οι ελπίδες που με οδήγησαν εδώ
θα με τραβήξουν και μακρυά απο εσένα.
Βρίσκω με έκπληξη πως ο γκρεμός
δείχνει φιλικότερος και από θάνατο.
ενώ πικρη γεύση έχεΙ το φιλί της αλήθειας σου
και να σταματήσω να πίνω,δεν μπορώ.
Βγες από τις σκέψεις μου
δεν σε χωρουν
δεν σε αντέχουν
Ή όταν με δείς άγρια το πάτωμα να φιλάω
την πτώση μου άφησε να σε τρομάξει
Ίσως τότε να είσαι το γλυκότερο,
δηλητηριασμένο μου αίμα.
Καίγομαι μαζί με τισ παραισθήσεις μου
και όταν όλα θολώνουν από τον πόνο και τον καπνό
Τότε το μόνο που μένει είναι ο παλμός που ένα
αλλο,ξένο σωμα μου δίνει.


Γιατί πάλι η κραυγή μου με πνίγει;
Και στο προσώπικο μου χώρο,
ποιος άγνωστος καραμέλες μοιράζει;
Ποίο είδωλο ραγίζει τον καθρέφτη μου;
Ενα άλλο πλάσμα αυτόνομο αναπτύσεται μέσα μου
και αν δεν το δημιουργησα εγώ ποιός το κάνει;
Μέσα στα ρούχα μου το σώμα φαντάζει πιο γυμνό
Και τώρα εσυ μεσα μου επιθυμώ να χαθείς
Μα δνε χρειάζεται,
ξέχνα το.
Ξέχνα το,σαν να 'ταν ψέμα.


Στο μπαλκόνι μου το βράδυ όταν βγώ
αν τα χέρια μου απλώσω
πετάξω και χαθώ
ή αν φωνάξω της καρδιάς μου το μεγαλύτερο ψέγμα,
εσένα, τότε τι;
Μα δεν έχει σημασία,
ξέχνα το.
Ξέχνα με,αν σε πονάω,
σαν να 'μουν ψέμα.

"ακούω την αγάπη και δεν ακούω τις σκέψεις μου"

Do mi so do do so mi do..=]

Song from the Aristocats.
I know.
it's kind of weird listening to music from disney movies.
hm...
huhu
i like it!!!=D
i'm happy today.It's so hot though.Like 43 degrees.I want to go on holidays.BUT i don't want ot leave Athens.DAMN.What's wrong with me?Anyway.Kate's leaving on the 27th,I myself,am leaving on the 30th which is..mm..Monday:S.And we are meeting at her village which is somewhere near Halkidiki on the 17th of July or so.Till then i'm going to stay at my house at Pelion which is cool-having friends there etc but for some wicked reasn i don't want to go all that much.Even though Horto(the village)is like Heaven on Earth.Oh!And i didn't actually post anything about last night.Well the afternoon was SO funny.We went for coffee at bucks with Katerina and laughed so hard that i almost vomited my peach flavoured ice tea(not a pretty sight).We actually scared away almost each and every boy in a distance of fifty m.HahaHAh.Oh i forgot to write about how i soke over the phone with Thanos.Whom i've kind of missed yet still with all the stuff happening everytime..well.. i'm not really sure what i should do.I mean our friendship is fucked up even though he were there during the hardest of times it's just...let's say that some people have the ability to get you irritated almost wiht every single thing they do and then you end up fighting over silly things.Well.It's all too much.
Oh anyway what happened yesterday after meeting with Kate and leaving i'd rather not say but i ended up at home rather early and crying over no special reason.And i guess some people simply have the habbit of letting you down.Period.
Anyway..now it's 02:o2!jeez!And i'm getting sooo sleepy but then again i'm over excited without having any reason to actually be over excited and i can't go to bed.i can't really explain what i feel but it's almost like when you have waited a letter for so long and then one day you open you letter box and it's there!Puff!Magic!Or when you have been dying over eating an ice cream and then suddenly you catch site of an ice cream shop.In both cases it's like you were equally expecting and not expecting the same thing.And when you are not so sure about something and than it's there for you out of the blue.Well it makes you twice as happy.Anyway.Probably has to do with vacations approaching and my being over excited about that.No clue.
Mmm on Thursday i have to go out with Thanos but i also have to meet Kate and Irene, then on Friday emm i have plans as well and then on Saturday i am most probably going to Dada with Hara.Sunday is my last day in Athens so i'm kind of hoping i'll do something worthwhile..
anyway..

now i'm off to..well..not bed but still
i'm going..
smuts to all of you
(tonight i hate you all a little less than i normally would)
a late night advice:listen to the Aristocat hits!!!
they make your day!!
bb for now

Mute.Please.

(painting by vaggelis rinas)

An intermezzo.
Silent wishes half trapped in dreams
half in reality.
I'm caught somewhere in between.
Lust is making love to logic
But me,
I'm trapped inside this little box
And in here,
i sometimes get illusions.
There is ants eating me alive
And there are butterflies with wings on fire
There is rain and
millions of people
or sometimes it's just me.
And i'm constatly
painting this little picture
of a man hugging the sun
Does that mean he is dead?
or is he just happy?
Maybe he is both.
Icarus in disguise
And my very own hands are melting under sunlight
Fear not the darkness
but the killing white lights.

Please hide the light
and chase the voices away

There is this strange melody- in my box-
that through the years
i've gotten used to.
I'm not complaing
but i really wish it would stop
just to embrace a momentary silence.
Lips sealed and i'm not going anywhere
even though
my tiny box has a door.
I'm never departing.

Sing a happy tune for the man on the picture
to make him a little more real and a little less alone.
But it mingles with the melody
and there's just ugly sounds
floating everywhere.

Please hide the light
and chase the voices away
"Please.i'm in here somebody help"she screams

It is getting to my nerves
making me own body vibrate
My blood goes flying through my veins
And i sometimes i really do wish i got deaf
on the inside.

There is the sound of me
Banging on the walls
As if to tear them down.
I could really just take off
But i want to destroy everything about it.

This time i'm
bringing the wicked place down.
I keep repeating this to myself from times to times.
But i'm still here.
And if this memory seased i would cry of hapiness
But i am short of tears.
I am short of everything.

Please don't let the voices outlive me.He's calling for help.

I start singing my tune again
Only this time i'm not quiting
And as the ceilings starts to pour rain down on me
I realise that appearence can be so misleading.
as i sing,
the melody gets louder in my head
And i force myself to sing louder than ever.
Just around the edge of my world,
I let out a heart breaking scream
and everything crashes around me.

Then,
Me,
On top of my free world.
Everything,
MUTE.

Give me some words i can live by..

"Ό,τι ζείς στην έκσταση ποτέ δεν θα μπορέσεις να το στερεώσεις σε λόγο....." Ίσως γι αυτό δεν μπορώ να γράψω για μια στιγμή.

Ήταν κάποτε ένα άτομο δυστυχισμένο.Βίωνε τη εκμετάλευση,την απόρριψη και μία μοναξιά αβάσταχτη.Μέσα στη λάσπη,γεμάτο αμφιβολίες κυλιούνταν,ψάχνοντας για κάτι να δώσει νόημα ή λογική,στο βάρβαρο αυτό παιχνίδι.
Έμαθα με τον καιρό πως οι άνθρωποι, έρχονται για να φύγουν,οι θεωρίες αναπτύσονται για να καταριφθούν,τα λόγια πετούν για να σβηστούν.Η αγάπη έρχεται για να σε αφήσει γυμνό από ελπίδα και όνειρα.Ο πόνος χτίζεται στο εσωτερικό σου,για να δημιουργήσει κάστρα πάντοτε ψηλότερα.
Το άτομο εκείνο ζούσε μέσα στα όνειρα.Εκεί κρυβόταν και αυτά μονάχα το ανακούφιζαν.Μόνη απειλή στο χώρο των ονείρων του, κάποια εισβολή. Καθώς τις σκέψεις του άπλωνε σε χαρτιά ατελείωτα,από το πλήθος μέσα ξεχώρισε μια ιδέα αλλιώτικη από κάθε άλλη.Ιδέα από τον ουρανό.Στιγμή που κράταει για πάντα και όνειρο πιο πραγματικό από την πιό ωμή πραγματικότητα.
Έμαθα πως εδώ,κάτω, που αναπνέουμε υπάρχουν κάποιες ιδέες που κάνουν τον κόσμο λιγάκι διαφορετικό.Έμαθα τις ιδέες αυτές να αγαπάω γιατί είναι το πίο πραγματικό πράγμα που μπορεί να με αγγίξει εδώ,στο έδαφος.
Το άτομο ανακάλυψε πως η επικοινωνία και το άγγιγμα είναι αισθήματα ανώτερα που κάνεις ποτέ δεν πρέπει να βιώνει.Σαν ιδέα μαγική,κάθε άγγελος είναι τρομαχτικός και η ομορφιά τίποτε άλλο από την αρχή του τρόμου.Επειδή τίποτα δεν είναι τρομαχτικότερο από κάτι που σε αγγίζει με τελειότητα.Το άτομο πρέπει να αποχωριστεί την Ιδέα.Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να ζεί μέσα σε έκσταση που σε ολοκληρώνει,σαν ακολουθία στιγμών ή το πιο ευχάριστο όνειρο.None of us were angels.Και μαθαίνω πως κάθε προσπάθεια να τους αγγίξουμε είναι άδικη και ανόητη.

".......Όμως μάχου ακατάπαυστα να το στερεώσεις σε λόγο.Πολέμα με μύθους,με παρομοιώσεις,με αλληγορίες,με κοινές και σπάνιες λέξεις,με κραυγές και με ρίμες να του δώσεις σάρκα να στερεώσει"
(απόσπασμα σε εισαγωγικά:Ασκητική-Καζαντζάκη)

23:23

There are certain things in life that make you feel weird.It's like these little daily stuff that you wouldn't really notice except sometimes,something about them feels so obviously wrong that you can't help wondering why they are there in the first place.It's like when you always seem to be checking out your watch when it's exactly 2:22 or 23:23 or 5:55..Or when you're thinking of this movie that you haven't seen in a while on tv and then it's on the very same night.Or even when a song pops to your mind and then you turn on the radio and it's already playing.
It's like there is some kind of time plan all laid out ahead of you and somehow you have already lived every moment and your brain is actually forcing you into living all these weird situations but at the same time,without letting you know why it's so important to happen this exact same way and not any other way.Like with the 23:23 situation..one minute earlier and i would have seen 23:22 but i never do,instead i just look at the damn watch only when it's 23:23.
And i know this beautiful person who experiences exactly the same things and he says that it's come like there is some purpose why this whole thing happens and anytime now we are going to figure it out but i'm not too sure we will and it's freaking me out.
And what about that other thing with the dreams?Last summer i wake up from this horrible dream of a boy soaked in blood in the middle of a street.It was like.. so alive that i freaked out and requested practicaly in tears of my mom to like..not TRAVEL on that same day back to athens.I told her i saw a boy die on the street and it was alla alive and shit and she goes don't be silly.It's almost noon we are just riding out of Volos City and mom goes AAAA and hits the breaks and on a distance of twenty five metres there is this boy next to a bike on th ground and soaked in blood and people all around him screaming.
And also that friend of mine had the weirdest dream of leaving this house and following a path and then he turns on the tv at some point and there is this film that shows the exact same house that was in his dream except he had never actually seeb the film before.
I so...wish i knew the answer to why all these things happen.Something about them is surprisingly perfect and PERFECT is much more terrifying than anything.To every perfect thing's existense there is some kind of purpose.The answer has to be in that purpose.here's a picture jimmyCdP made and sent me just the same night that i was thinking about the 23:23 situation

edge of the universe

where the rocks mingle with the waves
and the sun is almost pink
i hear the sound of waves dancing
in a never ending dream

i'm standing here with arms wide open
and to my right i catch your glimpse
it's a look that i've grown used to
through the warmest of cold years

i dance to pulse of my own body
it makes me want to leave this land
and as your voice it soothes me softly
all of harsh thoughts go down with sun

it's almost six-just before seven
and i lose track of place and time
i undress of my clothes,fake manners
and in white ocean i go dive

it all is real and all is here
here,that words are of no significance
it all goes yellow,black,from black to grey
and it so feels like the edge of the universe

i come to realise this perfect moment,
that it's not about NOW but HERE
i'd say that time is just a dream
but standing here,to me you are real.

face a la mer j'aurais du grandir face contre terre j'aurais pu mourir
je me releve je prends mon dernier reve

cold blood on my bathroom floor
and these little bottles of hapiness
are the only ones that won't come and go
Now spread your hands as though you were to fly
Take a huge leap out of your window
Gravity defy.

Now your make up all across your face
Girl how did you ever end up like this?
It's your mind that trully burns you
Escaping from things that do exist.
The same old melody that's in you
it travels through my mouth
and bursts out
in a huge scream or in an expression of feelings
Or even maybe in a deadly cry.

Chase your fears all to the outside
None of your tears is to give you away
Be my reflection of horror
Of all the vomiting you've washed away
Now it's you again.
You wish you'd split your flesh in half
To make your inards your outers
you would really feel the pain then
just as you do with papercuts.

Like an alternative scene from a b-movie
Where colours darken to emphasize pain
And a free fall from a thirty feet tall building
That's where your body will give you away.




όσα χρόνια σε ξέρω με αγκαλιάζεις και μου μιλάς για εμπιστοσύνη και αγάπη που ξεπερνά τα φτηνά όρια τησ σωματικής επαφής
και τώρα περισσότερο απ όλα εσυ,δεν έχεις ιδέα πόσο με απογοητεύεις.Δεν είναι ένα σάλτο από μια ταράτσα όλα τα συναισθήματα.
Και εσυ απλως το γάμησες όχι μόνο για τον εαυτό σου αλλα και για εμένα.Ευχαριστώ αλλα δεν το θέλω αλλο.Έχει επαναληφθεί αυτη η ιστορία ήδη αρκετές φορές και απλώς με κούρασε να φεύγω και να έρχομαι.Και αν το δείς αυτο απλώς να είσαι σίσουρος πως είναι για εσένα
και αυτή τη φορά κάνε μου τη χάρη και φύγε πρώτος εσυ.

wings over carpet

make me a carpet of wildflowers
where i can rest my soul
among sleeping pills and empty bottles
fix a smile upon your lips
and swear to not let go of it

make me a plastic creation
of paper cups,empty cds and straws
to let my soul play in
and this hand that rests upon yours;
it's mine.
cut it off

everything is about theories
none of it i've actually ever seen
Float on all the things i've fallen short of
i guess it all has to do with being real

fill me a bottle with tears
at least i'd know then you can feel
it's all in the way you can make me swing on air
and it's all about the moment and further i don't care

make me a ocean of paper
to let my soul travel in papercuts
i find the pain comforting
it almost feels like writting about shortage of love

cut off your deadly vermilion wings
they said every angel is terrifying
but the inside of things not the nature is what burns.


a little before the dawn of tomorrow the soul finds it easy to forget

it's in the ABC of growing up,...

Aplwc variemai tragika.Ponaei to keafli mu.Metraw tis meres anapoda na vrethw stin xalkidiki.Telikws h Katerina to exei pada right.Aplwc na vrethw ekei TWRA.Now now darling don't kill yourself.
Lene pada gia to aitio kai to aitiato./Aitia apotelesma.
Kai to apotelesma t exo varethei.
Den borw allo n skeftomai thn aitia
Me exei kurasei
Tha kanw oti leei h Katerina.
Oi katastaseis dhmiurgun ton anthrwpo k emena oi katastaseis m exun ferei edw?
Den exei shmasia.
Etc k alliwc tr einai trith lykeiu dn xreiazetai kaneic na pernaei kala.Tha allaxw tmhma pu th pei pos den th eimai me th nena.Ta atoma pu ebisteyomai eite pane panagiwtopulo eite kollegio.Den xerw.
Kathgorw ton eauto m g ta lathh mu.Kai g to gegonos pos dn xerw pote t thelw
POTE.
oTan syneidhtopoiw t thelw
H nomizw pws exw syneidhtopoihsei vgainun ta logia ths Katerinas sthn epifaneia.
Katerinaki na xereic pws milas ta logia s apo mesa mu
these little things give me away...
No i'm not fucking angry about anything.I'm not fucking blaming anyone.I'm just in the whole "axrhstos"situation of the fucken Swt type it just keeps coming up.And i can't help to wonder how my life would have been if it hadn't been for S.Little things give me away.Now i'm almost there and almost nowhere.And above all vacation.A village somewhere by the sea.Packed with people.Endless possibilities.Just find me my way out now will you kate?
I'm so getting to my own nerves.
You know it's juts liek thta movie "about a boy"."NO man's an island"."I am a moving nothing with no purpose whatsoever".And the fact is Jimmy had it right when he said there is some of us who just ended up here and have NO reason to be here at alla as they will never give or gain anyhing to change the way they feel.
The little things give me away.
aitiato.aitia:h gnwsth.

Αποσπασμάτικα

Συνάντηση λιτή με το απόλυτο,
γυμνό μυστήριο.
Μορφή γλυτωμένη απ΄την ανάγκη.
Μουσική του ενός ήχου υψώνεσαι
θεία ικανότητα δοσμένη ανθρώπινα.

Δε σε παίδεψε η αγάπη
που είναι αμφιβολία,
καυμός και υποταγή οδυνηρή
κι ας έχεις στο βλέμμα
τη θαυμάσια ανθρώπινη μελαγχολία,

έργο του ανθρώπου, εσύ,
εκείνου που αγάπησε τη ζωή του
σε δόξα αγέρωχη και σεμνή.

(Ζωή Καρέλλη-Έφηβος των αντικυθήρων.απόσπασμα)
________________________________________________________________
Σκέψεις,αποσπασματικά.

Έμαθα τις λέξεις μου να ενώνω
για να εκφράσω τα βαθύτερα μου παράπονα.
Την μοναξιά,τους φόβους.
Διάβασα αποσπασματικά για την ελευθερία ,
τον έρωτα
και μικρές λεπτομέρεις τις ανθρώπινης υπόστασης.
Και καθώς κάθομαι εδώ,αρνούμενη
πέρα από όσα ξέρω,
να δώ,
Δεν γνωρίζω πιά τη διαφορά
της πραγματικότητας και ενός χαζού ονείρου.
Από τη ψυχή μου κομμάτια κόβω,
βίαια,
για να τα δωρίσω σε στιγμιαίες παρουσίες
της ανόητης ζωής μου.
Μέχρι να μην έχει μείνει πιά δικό μου,
τίποτα.
Σαν ποίημα με εναλλαγές διάθεσης,
σαν κάποιο καράβι μετά την απαγόρευση,
σαν μία φωτιά που δεν ορθώθηκε
να μας εξοντώσει όλους,
εκτελώ τις διαταγές για συνέχιση αυτου του παραλογισμού,
για μία- χωρίς νόημα, ελευθερία και έρωτα-επιβίωση,
Αποσπασματικά.

(ν.)

none of us were angels...

don't feed me violence...
i know you think it's more than bad luck..
now now darling don't lose your head
cause none of us were angels
and you now i love you yeah..
i've watched you slowly winding down for years..
you can't keep on like this
now is bad a time as any..(speeding cars-imogene heap)

Ok now it's 3 am and i'm not getting any sleep but i just don't want to go to bed.I can't sleep anyway.Jimmy was like shit.Depressed and all.All TRUE people are when they see what's really going on around them.I wish i could actually do something for him.
Anyway.i think i'm starting to fall for..well..this.Can't say anything more.
i i am scared shitless
i just look forward to it all
i just want to get to feel a little more alive and through THIS i do feel a whole lot different than i have deen feeling lately.I shouldn't really be writting any of this.But i'm so damn afraid of and overexcited about it all that if i keep it all inside i'm going to like..well explode.And God how i hate that other person.Well..anyway let's just say everyone is free to dcide who to love and i can really do nothing about it.I wouldn't change anything in the first place of someone's desisions even if i could.
i finally come to realise i'm a much better person than i thought i were in the first place.i also realise that this is why they all treat me like dirt.


i'm so afraid of being left on my own again that even the best of things look scary and full of ugly surprises.Maybe Lonely is who i'm destined to really be and it does suck the life out of me.

umf..whatever.

A quorter after mindnight.Still having about 20 latin verbs and three pages(History)t learn by heart.So NOT gonna do any of it.Groumf.I'm actually kind of bored at the moment so i might after all do some of it.
I just got off the phone with Kate.We have talked today for like...more than three hours.I can feel neither my left ear or my left hand.
Oh!i almo made a chocolate cake this afternoon.I know sounds kinda funny.
Kate says i'm losing it.
My mom's temper's so muckh better today.
AND she is SO happy that i finally stopped listening to temparature-sean paul on repeat.She claimed her brain was going to fall off unless i did so i had to.
Now i'm listening to the bacardi mojito song by DJ Sadegh=P
At leasts she likes this one.My dad doesn't nor do the neighbours.It's not like i care=p
Well i'm also proud of myself for not letting that dump-ass and the shit 'keeps telling me get to me.(ALMOST).Eve is SO WAY RIGHT when she says we should actually keep some people in cages.It's better for..you know..the human kind in general.
Oh!and mom went to see the summer teachers.So that BITCH told her i actually always bring in the homework i'm supposed to -which of course is TRUE.And then she told her i'm always thinking of other things in her classroom and am letting my "talent in latin and ancient grrek"(as if!=p)go wasted.WTF.Sure i'm thinking of a dozen of other things such as"why the f*** would they let HER teach anybody?".Anyway.It's not her fault she's a RETARD.
And i'm also hanging round with Nancy during breaks and we are both like"what is wrong with the people here?"but anyway we'll be fine i guess.It's just a another god damn year.And thank goodness it's the last one!!!!
Btw i'm over excited about Kate coming over at pelion for a couple of days and my going to Chalkidiki with her=P.We are SO gonna tear the place down!!!
Ups half the cake already missing=@
i wonder why i ever let it ALL alone in the kitchen:Pthey always fucken KILL it:P
(at least why don't they let me do it myself?:P
i'm kind of moody at the moment.
If that freak tells me another single word >Bang.DEAD.


AOUMF.kind of bored.Everyone online @MSN is boring above limits of sanity.
WHATEVER happened to all Interetsing people.
Btw i have a new nickname that starts getting to my nerves:@"nataliiiiitsa in luuuv"
Geez.
Ok.
i might actually post something later.
hope nothing happens to any of you till then(one person excepted):>jarjarjar
bb

two minutes

hand in hand and i'm not even awake yet
i've dreampt of castles and rainbows
and now i'm dancing on floppy air

five more minutes.don't even know you yet
it will be two more until i'm all drained
till our kisses met.

right now all i know is i'm standing here
wishing that somehow
i could right my name all across you
tell me how.
i'm hiding on the inside
and i'm only open when with you
it will be two more minutes
till i find out in love with you

the doubts cast spells
and singing can sometimes make you cry
sunrises aren't always happy
they symbolize feelings i can't defy

and now
not yet asleep
not deeply into love
i'm almost living half-way breathing
and mind with feelings will not rhyme

i am almost quiet now
i rock myself to sleep
singing another lullaby
it will be two more minutes till
i have to make an allaby.
(ashamed to love)

i'm almost ashamed to tell you
i'm somehow ashamed to see myself cry
hidding in excuses
and i almost need to lie.

two more minutes
till you head back to the sun
it will take me just a little longer
to find out i ever was in love.



i find myself lost on the inside
i'm falling behind.


whatever.

Je t'emmène où je t'aime...

Σε ένα χαμόγελο βιασμένο.
Μια θάλασσα απέραντη
μα αυτή τη φορά δεν θα βρεθώ ναυαγός.
Σε ρεύμα απόλαυσης πνίγονται πάντα τα πιο μεγάλα όχι.
Αυτά της συνείδησης.
Και όμως τώρα προστάτης χάρτινου λουλουδιού
Δεν θα σκίσει τα όνειρα
Φωτιά που επιπλέει σε πράξεις ανοήτες
και μέσα τις θα χαθούν και οι τελευταίες στάχτες.
Μια αυτοκρατορία ξεπεσμένη
Σπασμένα φτερά
ελεύθερη πτώση
και όταν οι πεταλούδες,
αρχίζουν το μακάβριο τραγούδι τους,
εσύ χάνεσαι σε όσα σου γύρισαν την πλάτη.
Ξεπεσμός.
Η ελευθερία της απόλυτης μοναξιάς.
Για πόσο θα αφήνεις αυτο αν επιπλέει ακόμα;
η όψη του ανατριχιαστική σνα κουφάρι
ξεβρασμένο σε ονειρική παραλία.
Στις όχθες του εκείνη περιμένει
να μαζέψει τα συντρίμια των επιδιώξεών της
και τα μικρά νεκρά χάρτινα λουλούδια της.

i just can't let you have a heart you're going to burn

paper cuts

This loneliness in me
i swear it's going to outlive me
I wish i could feel this on the outside.
It only hurts a little
bruising the soft flesh.
Like Paper Cut it marks me.
Nothing more and nothing less.


make me a paper heart to throw into the fire

paper flowers

so deligate,
like the cry of a single wave
in an ocean.
float go float
on the rythm of existence
or some drifting away melody
of a lonely acoustic guitar.
Where are you know?
This time i won't go rhyming again.
In the bit of a breath from heaven
i'm swimming again.
Fall from the roof.
Crash on some cold naked floor.
Were have you been and were are you going to
drift away this time?
so deligate
like the flickering of candles
lighting up your face
and i find myself caught inbetween
dreams and non-existance.
Again.
This pulse running through my body,
i just can't control
it's just like electricity
and when you're not letting go
it's easier to get drained of..
drained of..
Hide and seek with me
it just won't get the fairytale anywere
closer or further than a soul rape.
The beauty is never to be regognised,
prior to death.
It's like choral people singing soaked in sweat
of a man who was only half innnocent.
What is your true story?
Don't push me into violence.
This is how it always is
when minds
-not just bodies,
mingle up.
I've observed you in my heart
drowning.
And you are never close enough,
but never way far.
just like them you excite me.
Paper flowers.
always more than perfect
but never to be, like true flowers, loved.
I turn my heart into paper
and melt it in a cheap text book.
I'll only sing my story
as i climb up in heaven
from these paper steps.

dn xerw tpt dn elpizw tpt eimai eleytheroc

Πόσο δύσκολος πράγματι είναι ο αποχωρισμός,
εκείνος ο ένας,ο τέλειος, ο μόνιμος.
Και δάκρυα φέρνει μόνον διότι
όταν γνωρίζεις έναν μικρό Παράδεισο,
η καταστροφή του
πόσο αμαρτωλό και ανούσιο κάνει το έδαφος της γης των πολλών.
Κι εσύ τότε
όπως άλλωστε ήταν και ο προορισμός σου,
πάνω απο τη θλίψη της θα πετάς.
Απελευθερωμένος,
μέσα σε ένα σώμα άυλο και διαυγές
Ποίος θα σε πονάει τότε;
Δεν θα κλάψεις ούτε θα φοβηθείς.
Ο δικός της όμως εφιάλτης,
εφιάλτης χωρίς τέλος θα είναι,απέραντος,
όπου τίποτα δεν θα είναι πραγματικό
και την αγάπη δεν θα μπορεί πια να φοβάται
γιατι να την βιώνει δεν θα μπορεί.
Να πάρει ο διάολος τουσ λίγους δεν μπορεί
γιατι μόνο από εκείνον μπορεί αν έχει προέλθει κατι που καίει τόσο την ψυχή.
Στάχτη σε οτι σε καίει
και δίχως γυρισμό,
ταξίδι σου στο άπειρο.
Ο μόνος της φόβος ίσως,
πως εκεί που πας
το κρασί δεν είναι ποτέ αρκετό
ωστε να πάρει βίαια τα χείλη σου
και εσύ να συμμετέχεις
στον μικρό αυτο,γλυκό θάνατο,
με τη θέλησή σου.

Ξενιστής

Για εκείνες τις οντότητες
Που μόνο από τα σώματα των άλλων ζουν έχεις ακουσει¨
Απλώνουν όλο τους το είναι
σε κάποια χιλιοστά της επιφάνειας του δέρματος σου
και ελπίζουν
πως θα παραμείνουν εκεί για κάποιο διάστημα
καθώς από εσένα και μόνον εξαρτάται η μίζερη ύπαρξή τους.
Ξενιστές.
Άνθρωποι τόσο μικρόι που το όνομά τους
την επόμενη μέρα κανείς δεν θυμάται
και τον αριθμό τους κανείς ποτέ
δεν ενδιαφέρθηκε να πάρει.
Άτομα των σκιών.
Τρέφονται από τη σάρκα ως,
γιατί άλλον τρόπο για να φανερούσουν την παρουσία τους,
δεν γνωρίζουν.
Ξενιστές που κανείς μας δεν θέλει.
Όλοι προσπερνούν τους θλιβερούς εκείνους,
χωρίς δεύτερη ματιά.
Και όμως.
Τόσοι απαραίτητοι μας είναι.
Όταν με λυγμούς βιώνουμε την απουσία,
οι ασήμαντοι εκείνοι,
μας χαρίζουν εκείνο το μικρό πικρό χαμόγελο.
Μπορούμε να κοιτάξουμε στα άδεια μάτια τους
και να φωνάξουμε στο εσωτερικό τησ ψυχής μας.
"Ορίστε λοιπον.Εγώ δεν είμαι ένας από εκείνους"

θέωση

Στα ανάκτορα που πατάς τώρα με γυμνό πόδι
το μάρμαρο.
Ανάμεσα στις κολώνες όπου τα ρεύματα αέρα παίζουν,
πρόστυχα παιχνίδια ,
με μπορντό χειτώνες.
Στην παγερή παρουσία του Κράτους και
στην ύπουλη εκείνη,της Βίας,
βρίσκεται η πολιτική αρετή.
Καιεσύ,
ικανός ηγέτης και επίδοξος
προσπαθείς μέρα με τη μέρα από εκείνους να την κλέψεις.
Τότε,
όπως έκανε παλιά ο πατέρας σου σε εσένα,
(θυμάσαι;)
θα καταφέρεις να επιβληθείς σε όλες τις ανθρώπινες επιθυμίες.
Κι όμως αν μέρα με τη μέρα είχες προσπαθήσει
Με τους τρομερούς φύλακες να χτίσεις ειρήνη,
αν με τον εαυτό σου είχες επικοινωνήσει
-ίσως και συμφιλιωθεί-
τότε εκείνοι θα σου την χάριζαν την αρετή
με μεγάλες δόξες και τιμή.
Τώρα την έχεις όμως.
Από εκείνους την έκλεψες.
Η ανώτατη εξουσία.
Φρικιαστικό δώρο
και Θέωση.
Εσύ πάνω απ΄όλους
και στα πόδια σου εκείνοι.
Δόξα,τυρρανία,επιβολή,
ανώμαλη ευχαρίστηση,ύβρις
απώλεια,νέμεσις.
Δεν μπορείς τάρα ξυπόλητος να σχίζεις τισ αίθουσες
Ανακτόρων.
Ούτε ο χειτώνας σου να παίζει στα κρύα ρεύματα αέρα.
Τώρα είσαι μόνος στην πιο ειρωνική μορφή μοναξιάς.
ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΓΓΙΖΕΙΣ
δεν γίνεται χρυσός,
μα κόκκινος θάνατος.
Η θέωση.

"so..how do you feel about that?"arg

i was on my way to bed when stupid cell rings and i'm like "what do you want from my life??"so i pick up and it's that f*** F. forcing me to tell him if i'm any better than i were yesterday and requesting to know my news.
And after telling him he was all like"so .how do you feel about that"and "ok.don't let anyone hurt you this time"And Ok Dude chill.How am i supposed to ever turn up happy when my god damn friends keep reminding me shit that hurts??
And what the hell with the phrase"so how do you feel about that?"
if i knew how i actually felt i would be able to solve it and the problem wouldn't exist anymore would it?
bTw i just turned on the telly:WHAT THE HELL is wrong with that blond weirdo singing and cooking?
Anyway i also have to study for tomorrow.it's not as if i would like that bitch to actually find out i haven't studied anything at all.
No.Seriously.The other guys agree to she is like crazy at the least.She must be having some mental illness no therapy can cure.
The other day she shows up-once more saying stuff like"if you don't do HW i'll double it for next time"and after a long long long monologue about how important it is for us to study( as if we didn't know=])and how important she believes panishment is she goes "i became a teacher because i loooove kind"wow.
and that thing about her being engaged??i mean Ok she is pretty and everything but WHO THE HELL would volunterely do that to himself??
Oh and i'm writting another test tomorrow.Big Shocker there,
z
z
z
z
z
oK.now i'm seriously of to bed.
Oh.and i actually have some lyrics to add here so i might as well do it when i log in tonight


natalie i.l...<3